Βλαντιμίρ Σολόβιεφ - Η Ρωσία και η Παγκόσμια Εκκλησία (11)

Συνέχεα από: Παρασκευή, 9 Δεκεμβρίου 2016

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΟΝΑΡΧΙΑ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

  Θα συνεχίσουμε εκθέτοντας τα βασικά σημεία  της εργασίας του Σολόβιεφ

…όλοι οι Απόστολοι διακρίνονται μεταξύ τους μόνο από τα φυσικά χαρακτηριστικά τους, τις επιμέρους ιδιότητές τους και τα πεπρωμένα τους, καθώς και από τις ποικιλίες και τις αποχρώσεις του προσωπικού τους συναισθήματος που φαίνεται προς το μέρος τους από τον Δάσκαλο τους. Από την άλλη πλευρά, το νέο και σημαντικό όνομα το οποίο ο Σίμων μόνος αυτός λαμβάνει επιπλέον, πέραν της, κοινής για όλους αποστολικής ιδιότητας, δείχνει ότι δεν υπάρχει φυσικό γνώρισμα στον χαρακτήρα του, δεν αισθάνθηκε προσωπικά στοργή γι' αυτόν ο Κύριό μας, αλλά αναφέρεται αποκλειστικά στην ειδική θέση την οποία ο γιος του Ιωνά καλείται να συμπληρώσει στην Εκκλησία του Χριστού. Ο Κύριός μας δεν είπε σ 'αυτόν: Εσύ είσαι ο Πέτρος, γιατί προτιμώ εσένα από όλους τους άλλους, ή επειδή από τη φύση σου έχεις ένα σφιχτό και σταθερό χαρακτήρα (ο οποίος, παρεμπιπτόντως, μετά βίας θα είχε επιβεβαιωθεί από τα γεγονότα), αλλά: Είσαι ο Πέτρος και επάνω σε αυτήν την πέτρα θα οικοδομήσω την Εκκλησία μου.

Η ομολογία του Πέτρου, η οποία από μια αυθόρμητη και αλάθητη πράξη αφοσίωσης καθιέρωσε το δεσμό μεταξύ της ανθρωπότητας και του Χριστού και ίδρυσε την ελεύθερη εκκλησία της Καινής Διαθήκης, δεν ήταν απλά ένα κομμάτι της χαρακτηριστικής συμπεριφοράς εκ μέρους του. Ούτε μπορεί να ήταν μία απλή και στιγμιαία πνευματική ώθηση. Διότι πως είναι κατανοητό ότι, μια τέτοια ώθηση ή μια στιγμή του ενθουσιασμού, θα πρέπει να περιλαμβάνει όχι μόνο μια αλλαγή ονόματος για τον Σίμωνα, όπως για τον Αβραάμ και τον Ιακώβ σε περασμένες εποχές, αλλά και την πρόβλεψη της αλλαγής, πολύ καιρό πριν, για κάτι που αλάνθαστα θα επέλθει και το οποίο κρατούσε μια εξέχουσα θέση στα σχέδια του Κυρίου μας; Υπήρχε στην πραγματικότητα κάποιο μέρος, από το έργο που επιτέλεσε ο Μεσσίας, πιο υπεύθυνο από την ίδρυση της Παγκόσμιας Εκκλησίας το οποίο είναι ρητά συνδεδεμένο με τον Σίμωνα με το νέο του όνομα, του Πέτρου; Επιπλέον, η γνώμη ότι το πρώτο δογματικό διάταγμα του Αγίου Πέτρου ήρθε από αυτόν λόγω της ιδιότητάς του ως ενός ξεχωριστού ανθρώπινου όντος έχει αποκλειστεί εντελώς από την άμεση και ρητή μαρτυρία του Χριστού: Δεν είναι η σάρκα και το αίμα που έχουν αποκαλύψει αυτό σε σένα, αλλά ο Πατέρας μου ο οποίος είναι στους ουρανούς.

Αυτή η ομολογία του Πέτρου είναι, τότε, μια πράξη sui generis (sic), μια πράξη με την οποία το ηθικό ον του Αποστόλου εισήλθε σε μια ειδική σχέση με τη Θεότητα· ήταν αυτή η σχέση που επέτρεψε στον ανθρώπινο λόγο να δηλώσει αλάνθαστα την απόλυτη αλήθεια του Λόγου του Θεού και να δημιουργήσει ένα απόρθητο θεμέλιο για την Παγκόσμια Εκκλησία. Και αν θελήσετε να αφαιρέσετε όλες τις πιθανές αμφιβολίες σχετικά με το θέμα, η εμπνευσμένη καταγραφή του Ευαγγελίου φροντίζει αμέσως στο να μας δείξει αυτόν τον σπουδαίο Σίμωνα, στον οποίο μόλις ο Ιησούς δήλωσε ότι είναι ο βράχος της Εκκλησίας και ο κλειδούχος της Βασιλείας των Ουρανών, αμέσως στηρίχθηκε στις δικές του δυνάμεις και τον δικό του λόγο - με τις καλύτερες προθέσεις στον κόσμο, χωρίς αμφιβολία, αλλά χωρίς την θεία βοήθεια - υπό την επήρεια της δικής του ξεχωριστής και χωρίς έμπνευση προσωπικότητας. "Και στη συνέχεια ο Ιησούς άρχισε να εξηγεί στους μαθητές Του ότι υπάρχει ανάγκη να πάει στην Ιερουσαλήμ και να υποφέρει πολύ στα χέρια των πρεσβυτέρων και των γραμματέων και των αρχιερέων και να θανατωθεί και να αναστηθεί την τρίτη ημέρα. Και ο Πέτρος, αφού τον πήρε στην άκρη, άρχισε να τον επιπλήττει, λέγοντας: Μακριά από Σένα, Κύριε· αυτό δεν πρέπει να Σου συμβεί. Και γυρίζοντας είπε στον Πέτρο: Ύπαγε οπίσω μου Σατανά, εσύ είσαι σκάνδαλο εις Εμέ, διοτι δεν φρονείς αυτό που είναι του Θεού, αλλά (21-23 Ματθ. xvi). Εκείνο που είναι των ανθρώπων".

Θα ακολουθήσουμε τους Ελληνορώσους συζητητές μας, τοποθετώντας αυτό το κείμενο σε αντίθεση με το προηγούμενο από αυτό και έτσι να δώσουμε την εντύπωση ότι τα λόγια του Χριστού αλληλοαναιρούνται; Πρέπει να πιστέψουμε ότι η ενσαρκωμένη Αλήθεια άλλαξε τη σκέψη της τόσο γρήγορα και ανακάλεσε σε μια στιγμή αυτό το οποίο μόλις είχε ανακοινώσει; Και όμως, από την άλλη πλευρά, πώς μπορούμε να συμφιλιώσουμε το «Μακάριος» με το «Σατανάς»; Πώς είναι κατανοητό, αυτός που είναι για τον ίδιο τον Κύριο μας, «η Πέτρα του Σκανδάλου» θα πρέπει ακόμα να είναι και ο η πέτρα της Εκκλησίας Του, την οποία οι πύλες της κολάσεως δεν μπορούν να ταρακουνήσουν;  Ή ότι κάποιος που σκέφτεται μόνο τις σκέψεις των ανθρώπων μπορεί να λάβει την αποκάλυψη του ουράνιου Πατέρα και μπορεί να κρατήσει τα κλειδιά της Βασιλείας του Θεού;

Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να εναρμονιστούν αυτά τα χωρία, που παραθέτει ο εμπνευσμένος Ευαγγελιστής, με καλό λόγο, δίπλα-δίπλα. Ο Σίμων Πέτρος ως ο υπέρτατος πάστορας και ο γιατρός της Παγκόσμιας Εκκλησίας, επικουρούμενος από τον Θεό και μιλώντας εξ ονόματος όλων, είναι ο μάρτυς ο πιστός και ο αλάθητος εκφραστής της θεανθρώπινης αλήθειας· ως εκ τούτου αυτός είναι το απόρθητο θεμέλιο του σπιτιού του Θεού και ο κλειδούχος της Βασιλείας των Ουρανών. Ο ίδιος, ο Σίμων Πέτρος, ως ιδιώτης, μιλώντας και δρώντας στηριζόμενος στις δικές του φυσικές δυνάμεις και μόνο στην ανθρώπινη νοημοσύνη, μπορεί να πει και να κάνει πράγματα που δεν αρμόζουν, σκανδαλώδη και ακόμη και διαβολικά. Αλλά οι αποτυχίες και οι αμαρτίες του ατόμου είναι εφήμερες, ενώ η κοινωνική λειτουργία της εκκλησιαστικής μοναρχίας είναι μόνιμη. Ο "Σατανάς" και το "σκάνδαλο" έχουν εξαφανιστεί, αλλά ο Πέτρος παρέμεινε.

Μετάφραση: Γεώργιος Η. Μπόρας

Η Αγγλική έκδοση του βιβλίου Russia and the Universal Church βρίσκεται εδώ.