Πορίσματα και Ψήφισμα ημερίδος με θέμα "Πατερική Θεολογία και μεταπατερική αίρεση" (βίντεο και κείμενο)

πηγή: metapaterikiairesi.wordpress.com

Π Ο Ρ Ι Σ Μ Α Τ Α – Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
 ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΗΜΕΡΙΔΟΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΜΕ ΘΕΜΑ:
 «ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΑΙΡΕΣΗ»

Σήμερα Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012 και ώρα 4.00 μ.μ. στον Πειραιά, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με πρωτοβουλία της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς... συνεκλήθη Θεολογική-Επιστημονική Ημερίδα με θέμα «Πατερική Θεολογία και Μεταπατερική Αίρεση», την οποία ετίμησαν με την παρουσία των Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς, Καθηγούμενοι και Γερόντισσες Ιερών Μονών, Θεολόγοι και γύρω στους χίλιους πεντακόσιους πιστούς.

Το γενικό θέμα της Ημερίδος αναπτύχθηκε σε δύο συνεδρίες από τους εισηγητές: τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, τους πανεπιστημιακούς καθηγητές π. Γεώργιο Μεταλληνό, π. Θεόδωρο Ζήση, Δημήτριο Τσελεγγίδη, Λάμπρο Σιάσο, Ιωάννη Κουρεμπελέ και τον ερευνητή Ιωάννη Μαρκά.

Από τις εισηγήσεις και την επακολουθήσασα συζήτηση προέκυψε και εγκρίθηκε ομοφώνως το παρακάτω Ψήφισμα-Πόρισμα:

«Ο νεοφανής, για τα ελληνικά δεδομένα, όρος μεταπατερική ή συναφειακή θεολογία είναι δανεισμένος από τον Προτεσταντισμό, όπου χρησιμοποιείται εδώ και πάνω από σαράντα χρόνια, για να δηλώσει την κατ' αυτούς ανάγκη το βάρος να δίδεται στη μαρτυρία των «εκκλησιών» σε κοινωνικά θέματα και όχι σε θέματα πίστεως, διότι «τα δόγματα χωρίζουν.

Το σύνθημα των μεταπατερικών για «υπέρβαση των Πατέρων» είναι εξ επόψεως Ορθοδόξου άστοχο, αν όχι και βλάσφημο, διότι Θεολογία χωρίς άσκηση και Εκκλησία χωρίς Πατέρες, δηλαδή χωρίς αγίους, δεν νοείται. Εκκλησία χωρίς Πατέρες θα ήταν ένα «ψευδεπίγραφο χριστιανικό προτεσταντικό μόρφωμα, το οποίο δεν θα είχε καμμία σχέση με την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, που ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως.

Το καταστρεπτικότερο έργο στη δογματική συνείδηση των Ορθοδόξων πιστών γίνεται από τον Οικουμενισμό, επειδή αυτός σχετικοποιεί, αλλά και ακυρώνει στην πράξη το διαχρονικό κύρος της διδασκαλίας των αγίων Πατέρων. Στο πνεύμα του Οικουμενισμού εντάσσεται οργανικά και το νεόκοπο κίνημα των «μετα-πατερικών» θελόγων. Οι θεολόγοι αυτοί εμφανίζονται στα κείμενά τους να αγνοούν, ότι Ορθόδοξη και απλανή θεολογία παράγουν πρωτογενώς μόνον όσοι καθαρίσθηκαν από τα πάθη τους και φωτίσθηκαν από το άκτιστο φως της θείας Χάριτος, και ότι κατ' εξοχήν κριτήριο του απλανούς χαρακτήρα της εκκλησιαστικής θεολογίας είναι η αγιότητα των θεοφόρων Πατέρων, οι οποίοι την διετύπωσαν.

Όταν αγνοείται και παραμερίζεται η αγιότητα η έστω η Ορθόδοξη θεολογική μεθοδολογία του «επόμενοι τοις αγίοις Πατράσιν», είναι αναπόφευκτη η υιοθέτηση του «ελεύθερου» στοχασμού και της θεολογικής πιθανολογίας. Τούτο όμως οδηγεί σε μία «νεο-βαρλααμική» θεολογία, που είναι ανθρωποκεντρική και ως κριτήριο έχει την αυτονομημένη λογική.

Η «μεταπατερική» θεολογία, σύμφωνα με τα κριτήρια της Εκκλησίας, είναι απόδειξη επηρμένης διανοίας. Γι' αυτό και είναι αδύνατη η εκκλησιαστική νομιμοποίησή της.

Η Ορθόδοξη επιστημονική-ακαδημαϊκή θεολογία δεν καλείται να υποκαταστήσει την αγιοπατερική-χαρισματική θεολογία, ούτε όμως δικαιούται να παρουσιάσει άλλην, εκτός από την αυθεντική θεολογία της Εκκλησίας.

Οι επίδοξοι «μεταπατερικοί» θεολόγοι αρνούνται τα σαφή όρια, τα οποία η πατερική Θεολογία θέτει μεταξύ Ορθοδοξίας και αιρέσεως, με αποτέλεσμα να υιοθετούν ένα μάλλον συγκρητιστικό μοντέλο.

Η «μετα-πατερική» θεολογία αποκλίνει σαφώς από την παραδοσιακή θεολογία, τόσο ως προς τον τρόπο, τις προϋποθέσεις και τα κριτήρια του ορθοδόξως και απλανώς θεολογείν, όσον και ως προς το περιεχόμενο της εκκλησιαστικής αγιοπατερικής θεολογίας.

Οι «μεταπατερικοί» θεολόγοι αποδεικνύονται «μη ανεκτικοί απέναντι στο διαφορετικό», κατηγορώντας για «πατερικό φονταμενταλισμό» όσους δεν συμφωνούν μαζί τους και ασκούν κριτική στις καινοφανείς θεωρίες τους.

Είναι μεγάλη ευθύνη των εκκλησιαστικών ηγεσιών για την αποφυγή αλλοίωσεως της Ορθοδόξου πίστεως, Θεολογίας και μαρτυρίας σήμερα.

Η λεγομένη μεταπατερική θεολογία κινείται σε φιλοσοφική και στοχαστική προοπτική, και οδηγεί κατ' ευθείαν στον Προτεσταντισμό.

Η Εκκλησία δεν είναι μόνον Αποστολική, αλλά και Πατερική και αποτελεί περιφανή νίκη των Αγίων Πατέρων, ότι οι «μεταπατερικοί» θεολόγοι δεν μπορούν να διαλεχθούν και να αντιμετωπίσουν την διδασκαλία τους και αλλάζουν δρόμο διαγράφοντάς τους.

Οι της Εκκλησίας θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε τους Αγίους Πατέρες, «επόμενοι τοις θείοις Πατράσι», να μη μετακινούμε η υπερβαίνουμε τα όρια εκείνα τα οποία εκείνοι έθεσαν.

Προτρέπουμε στην αφύπνιση της πατερικής συνειδήσεως όλων σε συνδυασμό με την επιβαλλομένη επαγρύπνηση των εκκλησιαστικών ποιμένων για να συμβάλλουμε αποφασιστικά στην αποτροπή της επιχειρουμένης με ύπουλο τρόπο αλλοιώσεως».

Άπαντες οι συμμετέχοντες στην Θεολογική ημερίδα

Αναρτήθηκε από ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Σχόλιο: Ο Ελληνικός τραγέλαφος σε όλο του το μεγαλείο: μερικοί αιώνιοι έφηβοι επιθυμούν να ελευθερωθούν απο το βαρύ φορτίο των Πατέρων σε μια Μεταπατερική κοσμική θεολογία, αγνοώντας πλήρως τους Πατέρες. Και μερικοί αιώνιοι γέροι υπερασπίζονται το πνεύμα των Πατέρων της Εκκλησίας αγνοώντας με τη σειρά τους παντελώς τους Πατέρες και όλα αυτά διότι δημιουργήθηκε στην Εκκλησία μια Μέση Γή όπου ανταγωνίζονται διάφοροι ταγοί της Εκκλησίας για να αποκτήσουν το πολύτιμο δαχτυλίδι της Εξουσίας, με την βοήθεια των κανόνων της Εκκλησίας, οι οποίοι με τη σειρά τους επινοήθηκαν για να υπερασπίζονται το δόγμα της Εκκλησίας, την ορθή δόξα. Γνώρισε όμως αυτή η Μέση Γή τέτοια επιτυχία που οι κανόνες οδήγησαν σε αχρηστία το δόγμα της Εκκλησίας, δηλαδή το πνεύμα των Πατέρων, επιβάλλοντας μια ύπουλη εξίσωση. Όποιος γνωρίζει τους κανόνες γνωρίζει και το δόγμα, γνωρίζει και τους Πατέρες. Και η Εκκλησία ξαφνικά βρέθηκε μετέωρη ανάμεσα σε Γή και ουρανό.

Αμέθυστος