Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

Για ποια πατρίδα μου μιλάς

Για ποια πατρίδα μου μιλάς; | Παναγιώτης Γ. Κορφοξυλιώτης Taxbg


Για ποια πατρίδα μου Μιλάς;
Για ποια πατρίδα μου μιλάς; Κάποιος με ρώτησε στο ΦΒ:
Αν γίνει πόλεμος, δε θα έρθεις να πολεμήσεις για τη πατρίδα σου;
Εγώ θα ρωτήσω τι είναι πατρίδα;
Ποιοι είναι οι εκπρόσωποι της άραγε;
Οι κυβερνησεις μας που μου έβαζαν κάθε εξάμηνο φόρους οδηγώντας με στην απόγνωση και τη καταστροφή;
Οι συμπολίτες μου που ψηφίζοντας σύριζα, μου έλεγαν:
-Να φύγετε ρε! Να ξεβρωμίσει ο τόπος;
Η Δ.Υ. στην εφορία που όταν πηγα να κάνω διακοπή πήγε να μου κάνει μαθήματα επιχειρηματικότητας;
Η Θρησκεία μας που μου έλεγε πως οποιαδήποτε απόλαυση είναι αμαρτία;
Είναι άραγε οι δρόμοι μας που τις μισές μέρες του χρόνου δεν ήταν προσβάσιμοι για εμένα ωστε να πάω στη δουλειά μου διαλύωντας με και άλλο οικονομικά;
Είναι η παιδεία της παραποιημένης ιστορίας και των καταλήψεων;

Αλήθεια ρωτάω… Για ποιά Πατρίδα μου μιλάς;

Δε ζήτησα ποτέ τίποτα από τη «πατρίδα μου»! Ήθελα πάντα μια γωνιά να δουλεύω και να ξέρω τι θα γίνει αυριο. Όχι για μένα! Το δικό μου αυριο εγώ θα το έφτιαχνα! Απλά για να έχουμε όλοι μία πολιτισμένη καθημερινότητα που είναι η βάση της δημιουργίας και η αρχή μιας πολιτισμένης κοινωνίας…
Να ξέρω τι ώρα θα μαζευτούν τα σκουπίδια, πως θα βρω τους δρόμους ανοιχτούς, πως θα πάω κάπου και θα εξυπηρετηθω χωρις να χάσω τη μέρα μου.
Αντί για όλ’αυτά εισεπραξα ύβρεις, τρομοκρατία, αγχος για το αυριο, ανασφάλεια, φόβο…
Ξέρετε το χειρότερο δεν είναι να μην έχεις δουλειά, λεφτα, οικογενεια φίλους…
Το χειρότερο είναι να μη μπορείς να κάνεις όνειρα.
Και αυτή η χώρα που λανθασμένα ονομάζετε πατρίδα, σας τα έχει κλέψει.
Σας βιάζει καθημερινά!
Κοιτάξτε γύρω σας.
Μιλήστε με τους συμπολίτες σας.
Δεν είναι το πρόβλημα μας ο Τσίπρας, ούτε ο Σαμαράς ούτε οποιοσδήποτε θα έρθει.
Εδώ και δεκαετίες έχουμε φτιάξει μια κοινωνία που κατά πλειοψηφία θέλει να ζει εις βάρος κάποιων άλλων.
Αφού τους πιει το άιμα, δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να αρχισει να τρωει σάρκες συνεχίζοντας να βρίζει για το γευμα που δεν είναι καλά μαγειρεμένο…
Λυπάμαι που το λέω αλλά δεν έχω πατρίδα. Και λέω δεν έχω, γιατί στη ταυτοτητά μου αναφέρει κάτι για υπηκοότητα(!) Ελληνική αλλά θα την άλλαζα ευχαρίστως αν μπορούσα για την εθνικότητα της χώρας που με δέχτηκε και που ίσως χάρη σε αυτή ζω ακόμα…
Έχω φίλους και συνεργάτες Έλληνες που σεβομαι, αγαπώ και εκτιμώ. Μερικοί είστε και από εδω, τον δικτυακό κόσμο. Παρακάτω όμως ξέρετε, όσοι είστε στον ιδιωτικό τομέα πως αυτή η χώρα είναι τοξική, δηλητηριώδης για να κάνεις το πιο απλό πράγμα στο κόσμο…
Να εργαστείς…
Τι ακριβώς να αγαπήσουμε;
Μας βρίζανε πριν φύγουμε και μας βρίζουν και τώρα που φύγαμε!
Κάτσε να το παλέψεις λέει ο ένας, κάτσε να πολεμήσεις ο επόμενος!
Να παλέψεις τι; Ένα κρ@τος που σου δημιουργεί χρέη με την υπερφορολόγηση και απειλή φυλάκισης;
Μηπως θα θέλατε μερικοί να πάμε και φυλακή για να κάνετε καμμία πορεία μετά; (Σιγά μη γίνει!)
Δε ζητάει κανείς σε αυτό τον τόπο κάτι σωστό και δίκαιο.
Λεφτά ζητάνε!
Γιατί αν ήταν να πολεμήσω για κάποιους που πιστευω πως το κάνω καθημερινά, θα ήταν για κάποιους που θα ζήτούσαν ακόμα και με δικό τους κόστος να γυρίσω πίσω.
Εγώ! Όχι τα λεφτά μου για να μου τα φάνε!
Να ζητούσε κάποιος να έρθει πίσω ο παναγιώτης, ο Βαγγέλης, ο Γιώργος, Η μαρία που θα μπορούσαν να έβαζαν ένα λιθαράκι ο καθένας για να κάνουμε ΜΑΖΙ μια χώρα για την οποία θα είμαστε περήφανοι!
Ζήστε στη παρωδία και τη γελοιότητα του να πουλάμε υπηρεσίες και εμπορευματα μέσω Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Κύπρου, και Ιρλανδίας και συνεχίστε να βρίζετε εμάς που φύγαμε και όχι αυτούς που μας έδιωξαν…
Και μέσα σου ξέρεις φίλε γιατί έφυγα! Γιατί εσύ συμβιβάστικες με το να δουλευεις «μαυρα» παρανομώντας και αποκαλείς εμάς φοροφυγάδες και προδότες!
Εμείς όμως φίλε μου πληρώνουμε φόρους και εισφορές στην ώρα μας. Έρχεται η 31η μαρτίου και έχουμε τα χρήματα να τους πληρώσουμε γιατί είναι λογικοί. Είμαστε λοιπόν νόμιμοι σε αντίθεση με σένα!
Δίνουμε ένα 14.5% (φόρο και μέρισμα) και λέμε και ευχαριστώ.

Και εσύ με βρίζεις, συμπολίτη και συμπατριώτη που θελεις να πιάσω το όπλο να σε υπερασπιστώ αυριο…
Και μπορώ να σου πω γιατί με βρίζεις ενάντια σε κάθε λογική! Θα σου πω γιατί! Μία είναι η εξήγηση.

Η ζήλει@ και ο φθόν@ς που υπάρχει στο σύνολο της ελλ@νικής κ@ινωνί@ς. Γι αυτό δε θα πάμε πουθενά, ποτέ σα χώρα. Γιατί σε ατομικό επίπεδο, ας είναι καλά οι «κακοί ξένοι» που μας φιλοξενούν!

Αλλά αν αύριο δεις το όνομα μου κάπου σε κάποιο άρθρο ενός site, μη διανοηθείς να μιλήσεις για τα μεγάλα ελληνικά μυαλά! Σου απαγορεύω να πεις κάτι καλό για εμένα και να με συνδέσεις με την Ελλάδα! Η χώρα σου με κυνηγησε, με έδιωξε, και το «ελληνικό» μυαλό μου άρχισε να λειτουργεί στη Βουλγαρία. Του χρήστου στην Αγγλία, της Μαρίας στην Ιρλανδία κ.ο.κ.
Δεν έχεις δικαίωμα να μιλήσεις με καλά λόγια για εμένα ούτε να με συνδέσεις με την Ελλάδα! Έχουμε το μύθο των «ελληνικών μυαλών του εξωτερικού». Πόση ειρωνία Θεέ μου…
θα έπρεπε να ντρέπεσαι κάθε φορά που ακούς για κάποιον που πέτυχε εκτός συνόρων! Γιατί για σένα, επιτυχία είναι μια θέση στο δημόσιο και μια σύνταξη στα 50!

Περίμενε τώρα σε 20 χρόνια αν είσαι τυχερός, να φτάσεις το σημείο που ήσουν το 2010, αδιαφορώντας για το που θα είναι οι άλλοι λαοί το 2030. Εκεί που χρειάζονται άλματα εσύ πας προς τα πίσω και εγω σας βλέπω και αναρωτιέμαι:

-Για ποια πατρίδα μου μιλάς; Για ποιά;
Παναγιώτης Γ. Κορφοξυλιώτης

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

προσυπογράφει το άρθρο πάρα πολύς κόσμος. Αλλά ΔΕΝ τους νοιάζει φίλε, αυτό τους κυβερνώντες. ΔΕΝ τους νοιάζει. Μη σου πω ότι ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ κιόλας γι αυτή την αποκαρδίωση. Τη ΘΛΙΨΗ.

Ανώνυμος είπε...

Ο συλλογισμός του συγγραφέα του άρθρου είναι Αριστοτελικός ή Εγελιανός; Ή μια γνώμη που δεν καταθέτει τίποτα;

Τί θα γίνει με το πολιτικό ζητούμενο και από που μπορούμε να αντλήσουμε την ουσία του πολιτικού γεγονότος σύμφωνα με την ελληνική ιδέα του όντος;

Είναι το ενεργεία Όν του Αριστοτέλη, Αμέθυστε, η κίνηση, η ροή της αιώνιας νοητικής ενέργειας που εκβάλλει στο πολιτικό; Πού εγκατοικούν τα κοιτάσματα του ελληνικού λαού προκειμένου να αντλήσουμε από εκεί την αιώνια ιδέα του έθνους;

amethystos είπε...

Καλησπέρα φίλε. Μπορεί νά φανεί λίγο παράξενο αλλά η τελευταία αρχαιοελληνική αναζήτηση τής αλήθειας υπήρξε τού Αυγουστίνου τών Εξομολογήσεων. Μέ τήν έννοια τού εύ ζείν. Ο Ακινάτης λέγεται ότι πρός τό τέλος τής ζωής του βρήκε κάποια ησυχία, τήν Δέσποινα τών λογισμών. Σύγχρονοι στοχαστές ή ψευτοστοχαστές όπως ο Γιανναράς καί ο Ράμφος πορεύτηκαν καί εζησαν στήν πνευματική φτώχεια. Η φιλοσοφία τού ΟΛΟΥ στηρίζεται σέ μιά μεταφυσική ή φιλοσοφική εμπειρία η οποία μετά τόν Πλωτίνο καί τόν Πορφύριο δέν έχει αφήσει τά ίχνη της. Η Ελληνική φιλοσοφία κατοικεί όπου τήν αγαπούν καί τήν θαυμάζουν. Τελευταία κατοίκησε στήν Ιταλία. Σήμερα χάθηκε ξανά όπως τό Είναι τού Χάιντεγκερ. Ενας από τούς τελευταίους πού καλλιέργησαν τήν Ελληνική φιλοσοφία, όταν τόν ρώτησαν τί κέρδισε μέ τήν δύσκολη ενασχόλησή του απάντησε: Βρήκα εκείνα τά φτερά γιά τά οποία είναι προορισμένη η ψυχή μας. Τουτέστιν τήν αλήθεια κατά Πλάτωνα.

Ανώνυμος είπε...

Είμαι κοντά στο να με πείσεις και χωρίς να ξέρω από που!Είναι και αρχή σοφίας το να μπορείς να θέτεις τα σωστά ερωτήματα. Άθλος πραγματικός! Πως είναι δυνατόν να ταξιδέψει κανείς τόσο μακριά μέσα στο σκοτάδι και να ξαναβρεί δρόμο προς το φως δίχως να ξεγελαστεί από το φως που δεν φωτίζει;
Καθώς αναζητήσαμε τον Ήλιο, κατευθυνθήκαμε στο βάθος της πιο ερεβώδους νύχτας και συναντήσαμε τον ήλιο που δεν φωτίζει στο σκοτάδι. Τώρα όλα είναι ανάποδα! Και δεν διακρίνουμε πλέον προς τα που πέφτει το κεφάλι μας και προς τα που τα πόδια. Είναι όλα μια ανάκλαση φωτός που δεν φωτίζει αλλά καίει όπως το κάρβουνο. Φωτίζει μόνο τον εαυτό του. Και εμείς γίναμε αυτό το φως και με τη σειρά μας το προβάλουμε! Είναι το μυστήριο της ανομίας! Της αριστερής ατραπού. Εκεί όπου όλα είναι ανεστραμμένα και ο ορίζοντας είναι παντού. Το ίδιο και το φως που δεν φωτίζει είναι η πανταχού παρουσία που δεν είναι ενώ είναι ακόμα παρούσα για μια τελευταία φορά. Αλλά το Ένα έγινε η μεγάλη απώλεια και η ανείπωτη αγωνία! Μόνο ένταση, απροσμέτρητο κενό και ίλιγγος! Αυτά έγιναν οι νέες αρετές! Το Πυρ που καταστρέφει για να δημιουργήσει! Και εκεί επάνω στον υπερβατολογικό του τόπο κοιμάται έως ότου ξυπνήσει για να ξαναγράψει την ιστορία από την αρχή. Την ιστορία του δικού του πνευματικού σώματος! Εκεί απολαμβάνει τη δική του δόξα και μακαριότητα μέσα στην απώλειά του, έως ότου ξαναθυμηθεί τον εαυτό του!

Ανώνυμος είπε...

Ξέρεις για ποιό πράγμα σου μιλώ;

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει τώρα κύριε Δελούση μου. Μην το κάνουμε θέμα!Καλή Σαρακοστή να έχουμε και τα υπόλοιπα θα τα βρούμε. Υγεία να υπάρχει!

amethystos είπε...

12.07 Καταλαβαίνω τί γράφεις.

Ανώνυμος είπε...

Αυτή είναι μια πλήρης απάντηση, Αμέθυστε! Ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Εκείνο βέβαια που δεν κατανόησα είναι η απάντηση του Ανώνυμου! Εάν δεν έχει πρὀβλημα στο να μου την εξηγήσει θα χαρώ να την κατανοήσω!

Το ''εντάξει τώρα'' είναι όπως λέμε ''εδωνά είναι'' επί παραδείγματι;

amethystos είπε...

Ισως εννοούσε, μήν τά λεπτολογείς όλα τόσο,αναφερόμενος στήν πρώτη πρόταση.

Ανώνυμος είπε...

Καλώς! Επιστρέφω το σπαθί στο θηκάρι!!!