Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

Το Ξυπόλητο Τάγμα Μια ταινία που «απαγορεύεται» να μην την δεις!

Είναι η αληθινή ιστορία 160 παιδιών, που η δράση τους πήρε διαστάσεις μύθου, όταν διώχτηκαν από τα ορφανοτροφεία της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί κατακτητές στα χρόνια της κατοχής του Bʼ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Τα παιδιά μεταβάλλονται σʼ ένα είδος καλόκαρδης ηρωικής συμμορίας, πουκλέβει από τους Γερμανούς και τους μαυραγορίτες για να συντηρεί τα μέλη της κι όσους μπορεί από τον κόσμο γύρω της. 
Eπίσης, πέρα από την αρωγή που παρείχαν στο κόσμο, κατάφερναν με την εξυπνάδα και το κουράγιο τους να βοηθούν την Αντίσταση, βρίσκοντας τρόπους να φυγαδεύουν στη Μέση Ανατολή Έλληνες, Αμερικάνους και Εγγλέζους αξιωματικούς, με σκοπό να ενωθούν με τους εκεί συμμαχικούς στρατούς. 

Περισσότερα για την ταινία 
Η ταινία σταθμός του ελληνικού κινηματογράφου προβάλλεται μετά από 54 χρόνια(!) σε επανέκδοση, με καινούργια κόπια. 
Το αρνητικό της ταινίας είχε χαθεί και χάρη στις προσπάθειες του διευθυντή της Ταινιοθήκης της Ελλάδας, Θόδωρου Αδαμόπουλου που εντόπισε δύο κόπιες προβολής σε καλή κατάσταση, δημιουργήθηκε, μετά από χρονοβόρες και πολυδάπανες διαδικασίες, ένα καινούργιο αρνητικό της ταινίας. 


Τα σημαντικότερα βραβεία
Golden Medal Award, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Εδιμβούργου 1955. 
Tο ελληνικό όνομα του Γκρεγκ Τάλλας ήταν Γρηγόρης Θαλασσινός. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1909 πέθανε στην Αθήνα το 1993. 
Ο Βιτόριο Ντε Σίκα όταν είδε το 1955 το Ξυπόλητο Τάγμα στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου είπε στον Γκρεγκ Τάλλας: «Αν είχες γυρίσει αυτή την ταινία προτού γυρίσω εγώ τον Κλέφτη των Ποδηλάτων τότε σήμερα θα ήσουν εσύ ο Ντε Σίκα!». 
Tην καταπληκτική μουσική της ταινίας έχει γράψει ο Μίκης Θεοδωράκης και αυτή ήταν η πρώτη μουσική που συνέθεσε για κινηματογραφική ταινία. 
Tο Ξυπόλητο Τάγμα ήταν η πρώτη ελληνική ταινία που βραβεύθηκε σε διεθνές φεστιβάλ. 
Τα 63 από τα 66 παιδιά που πήραν μέρος στα γυρίσματα, ο Γκρεγκ Τάλλας τα πήρε από αναμορφωτήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. 
Η μηχανή λήψης που χρησιμοποιήθηκε για την ταινία ήταν του 1924 και ο οπερατέρ Μιχάλης Γαζιάδης είχε στη διάθεσή του μόνο 6 προβολείς για το φωτισμό. 
Oι Aμερικανοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι η ταινία γυρίστηκε με τόσο λίγα τεχνικά μέσα. O φωνολήπτης της Κολούμπια ήταν αδύνατο να δεχθεί πως αυτή η ταινία γυρίστηκε βουβή και πως είχαν επιτευχθεί τόσο άψογοι συγχρονισμοί στο ντουμπλάρισμα της ηχητικής μπάντας στην Ελλάδα!

3 σχόλια:

χαλαρωσε είπε...

http://www.istorikathemata.com/2010/10/28-1940.html

αφιερωμενο στα καθαρματα που δινουν την σημαια μας σε ολους τους περιεργους, εννοειται με την συμφωνη γνωμη των παγωνιων που ακουνε στο ονομα ελληνες. Φτου μας.

χαλαρωσε είπε...

http://msiouli68.blogspot.gr/2017/10/28-1940-28.html

Το οχι το ειπε ο ελληνικος λαος οπως...... το λεει και τωρα. Αυτη η φιλολογια ειναι καθαρα καθεστωτικη. Διοτι παρολο που μεσα απο καθεστωτικες πρακτικες ειχαμε μια ιστορικη λαμψη, αποτελεσμα της μη απολυτης διαβρωσης των φορεων των απομειναριων του ελληνικου πολιτισμου, εν τουτοις βαλθηκαν τα καθαρματα της εξουσιαστικης νομενκλατουρας, δεξια και αριστερα και οργανωσιακα, ιδια μουρη εχουν τα μουροχαυλα, να μας απαξιωσουν την οπωσδηποτε θετικη παρουσια του Μεταξα στην δεδομενη συγκυρια. Αυτο διοτι ο Μεταξας ακυρωσε και ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ολα τα τιποτε που οι ελληνες θελουν να τους εξουσιαζουν. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ. Πηγε το μαλακισμενο στην αμερικη και γυρισε να παρει η ευχη. Αλλα που θα εβρισκε μεγαλυτερα νουμερα απο εμας;

Ανώνυμος είπε...

Να είστε καλά που αναρτησατε αυτη την ταινια που μας βοηθησε να αντιληφθουμε τι τραβησαν στην κατοχη οι Ελληνες.