Περι της Δογματικής του Ζηζιούλα!
Διδάχθηκε στην θεολογική Θεσ/νίκης και εκατοντάδες θεολόγοι την φύτεψαν στο κεφάλι τους, σαν Ορθόδοξη διδασκαλία. Μοιράστηκε σε φωτοτυπίες παντού σαν η φωνή της αλήθειας και οι νεότεροι την μελετούν και χάνουν την ψυχή τους κυριολεκτικά, εφόσον βρίσκεται αναρτημένη στο internet, στον ΟΟΔΕ, που με την αδιακρισία του, την πλασάρει για Ορθόδοξη διδασκαλία.
Απίστευτη ανοησία, που δέν διορθώνεται, διότι ο ΟΟΔΕ έχει αλάθητες παν/κες απαιτήσεις. Παλαιότερα όλες οι κακοδοξίες προερχόταν από τους επισκόπους, σήμερα έρχονται από τα παν/μια.
Περί Σωτηρίας το Κεφάλαιο: «Η λογική τής ενανθρωπήσεως απορρέει απο το γεγονός ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, για να τον καταστήσει μέτοχο τηςδικής του (υπάρχει και άλλη;) μακαριότητος! Συνεπώς, μέσα στα πλαίσια αυτής της προθέσεως (ένας περιορισμένος Θεός, κλεισμένος σε πλαίσια), αυτού του σκοπού του Θεού, δημιούργησε τον άνθρωπο σαν κρίκο μεταξύ του Θεού και του υλικού κόσμου. Και ο άνθρωπος θα γινόταν το σημείο εκείνο διά του οποίου ολόκληρη η Φύση θα μετείχε στην ζωή του Θεού»
Αμέσως-αμέσως αποκαλύπτεται μία θεολογία επηρεασμένη απο το Filioque μέ μία ευκίνητη χρησιμοποίηση του διά. Διά του Υιού! Ξέρουμε πώς το Filioque, εξαφάνισε το Άγιο Πνεύμα, αφού για τους Λατίνους είναι η αγάπη του Πατρός προς τον Υιό και τανάπαλιν. Και εξαφάνισε και τον Υιό, αφού άφησε αντιπρόσωπο και ανεχώρησε. Ας δούμε τι εξαφανίζει ήδη σε μία παράγραφο ο παρανοϊκός λόγος του Ζηζιούλα! Τον άνθρωπο! Δημιουργήθηκε σαν κρίκος, για να σώση την Φύση. Ποιά φύση; Τόν ζωικό κόσμο, τόν στερημένο ελευθερίας και αυτεξουσίου. Εξαφανίζει όμως και τον Κύριο! Θα δούμε πώς! Γίνεται όμως παρ' όλα αυτά (ο Κύριος) ένα μέσον επανορθώσεως, αναγκάζεται να ενσαρκωθεί λόγω της παρακοής τού Αδάμ. Όπως λένε ακόμη οι παπικοί, για να μας σώσει από την αμαρτία. Διότι η αμαρτία είναι η αιτία της Σωτηρίας. Όπως το πρεσβεύει και ο κληρικαλισμός. Συνεχίζουμε όμως το παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας που πλασάρει όλη η σάρα και η μάρα για δόγμα : «Ο άνθρωπος στην ελευθερία του αποφάσισε αντί να συνδέσει τον κόσμο με τον Θεό (σαν κρίκος που είναι) να τον συνδέσει με τον εαυτό του (Τον έκλεψε. Η αρπαγή της Φύσεως) ανατρέποντας το σχέδιο του Θεού! (Η καημένη η Φύση φυλακίστηκε πλέον στους νόμους της κτιστότητος, στον θάνατο, «διότι την κτίση διαπερνά το μηδέν, διότι η κτιστότητα προέρχεται απο το Μηδέν». Προέρχεται, είναι αιτία. Το Μηδέν συνυπήρχε με τον Θεό. Δέν εμφανίστηκε το μηδέν της Δημιουργίας ένεκεν).
«Ο Θεός λοιπόν μετέτρεψε πλέον την πορεία του σχεδίου, διότι έπρεπε τώρα να λάβει υπόψιν νέα δεδομένα, νέες καταστάσεις!». (Το ότι ο Κύριος πήρε απο την ανθρώπινη Φύση μόνον τα αδιάβλητα πάθη, και δέν πήρε ο,τιδήποτε δημιούργησε ο άνθρωπος με την συνέργειά του με τον Εωσφόρο, τα διαβλητά πάθη, δέν τό 'μαθε ο άνθρωπος).
«Ο Θεός λοιπόν μετέτρεψε πλέον την πορεία του σχεδίου, διότι έπρεπε τώρα να λάβει υπόψιν νέα δεδομένα, νέες καταστάσεις!». (Το ότι ο Κύριος πήρε απο την ανθρώπινη Φύση μόνον τα αδιάβλητα πάθη, και δέν πήρε ο,τιδήποτε δημιούργησε ο άνθρωπος με την συνέργειά του με τον Εωσφόρο, τα διαβλητά πάθη, δέν τό 'μαθε ο άνθρωπος).
«Το αρχικό σχέδιο του Θεού δέν περιείχε αυτήν την πραγματικότητα (Και ο Θεός κλονίζεται βλέπουμε : ούτε παντογνώστης, ούτε παντοδύναμος)».
«Το συγκλονιστικό μυστήριο της Ελευθερίας: ότι ο άνθρωπος μπόρεσε να ανατρέψει ολόκληρο το σχέδιο του Θεού ως προς την μέθοδο»
Οι προφήτες, η Θεοτόκος! Άγνωστοι. Ότι κατόρθωσε ο Θεός μέσω των προφητών και της Θεοτόκου να συνεχίσει το έργο του, σαν να μήν υπήρξε η παρεμβολή του Εωσφόρου, άγνωστο. Ότι η ενσάρκωση θα γινόταν και στον παράδεισο, όπως έγινε στον παράδεισο, στην κεχαριτωμένη Μαρία, άγνωστο! Κατά την γνώμη του ο Εωσφόρος ανέτρεψε την βούληση του Θεού, είχε την δύναμη! Είναι αντίπαλος του Θεού! Ο άνθρωπός του έχει δύναμη έναντι του Θεού και της αλήθειας. Γι’αυτό και ο ίδιος τολμά με αρρωστημένη θρασύτητα να ανατρέπει την αλήθεια του Πατερικού δόγματος και όπως είδαμε τελευταίως να διορθώνει και το Ευαγγέλιο. Να τίθεται υπεράνω και των Ευαγγελιστών. Ώς προς την μέθοδο.
Αυτά τα σκουπίδια συνεχίζουμε να μαθαίνουμε ελέω ΟΟΔΕ, σαν Ορθοδοξία!
(Συνεχίζεται)
Αμέθυστος
14 σχόλια:
O σταυρικός θάνατος όμως του Κυρίου έγινε λόγω της πτώσης του ανθρώπου. Χωρίς την ανθρώπινη αμαρτία ποιο λόγο θα είχε η θυσία του Υιού του Θεού, και χωρίς την ενσάρκωση πως θα ερχόταν η λύτρωση;
ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, 5 ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν.
Τί εννοείτε γράφοντας ..όμως;;
Η υιοθεσία δέν είναι λύτρωση.Λύτρωση επαγγέλλεται ο Βουδισμός.
Ότι χωρίς την πτώση θα γινόταν η ενσάρκωση αλλά δεν θα είχε λόγο ο Σταυρός και η Ανάσταση εφόσον δεν θα υπήρχε θάνατος.
Η Ενσάρκωση έγινε δυνατή λόγω της Θεοτόκου η οποία κατεστάθη αιτία της σωτηρίας, ώστε να θεωθεί η ανθρώπινη φύση. Για να γίνει όμως δυνατή η θέωση για όλο το ανθρώπινο γένος έπρεπε να καθαριστεί η ανθρώπινη αμαρτία.
ἐπεὶ οὖν τὰ παιδία κεκοινώνηκε σαρκὸς καὶ αἵματος, καὶ αὐτὸς παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ᾿ ἔστι τὸν διάβολον,
14 καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου,
15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
16 οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
17 οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ' ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ.
«Ἐσταυρώθης δι᾽ ἐμέ, ἵνα ἐμοί πηγάσης τήν ἄφεσιν· ἐκεντήθης τήν πλευράν, ἵνα κρουνούς ζωῆς ἀναβλύσῃς μοι· τοῖς ἥλοις προσήλωσαι, ἵνα ἐγώ, τῷ βάθει των παθημάτων σου τό ὕψος τοῦ κράτους σου πιστούμενος, κράζω σοι, ζωοδότα Χριστέ· Δόξα καί τῷ σταυρῷ, Σῶτερ, καί τῷ πάθει σου».
Δέν είναι κατανοητό τί θές νά πείς φίλε. Μήπως νά προσπαθήσεις μέ απλά λόγια; Σέ ποιόν απευθύνεσαι; τί εντοπίζεις; Ευχαριστούμε.
10.22
Ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς γράφει:
«Ὁμιλία περὶ τῆς κατὰ σάρκα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Οἰκονομίας»
Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ
"..Γιατὶ καὶ κεῖνος, ὁ πρῶτος Ἄνθρωπος δημιουργήθηκε καταρχὴν πεντακάθαρος καὶ ἦταν νέος ὡσότου μὲ τὴ θέλησή του ἀκολούθησε τὸ διάβολο καὶ ἐκτράπηκε στὶς σαρκικὲς ἡδονὲς καὶ ξέπεσε μὲς τὸ βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας μὲ ἀποτέλεσμα νὰ παλιωθεῖ καὶ νὰ κατρακυλήσει στὴν παραφθορὰ τῆς φυσικῆς του κατάστασης.
Γι᾿ αὐτὸ ὁ Κυβερνήτης τοῦ κόσμου δὲν ἀνακαινίζει τὸν ἄνθρωπο, παράδοξα, μόνο με κάποια ἐξωτερικὴ ἐνέργειά του, ἀλλὰ τὸν προσλαμβάνει καὶ τὸν ἀγκαλιάζει. Καὶ δὲν ἀνορθώνει μόνο καὶ ξαναστεριώνει τὴν ἀνθρώπινη φύση, ἀλλὰ καὶ τὴν περιβάλλεται μὲ τρόπο ἀπερίγραπτο καὶ ἑνώνεται καὶ ταυτίζεται μαζί της, καὶ γεννιέται συγχρόνως Θεὸς καὶ ἄνθρωπος ἀπὸ γυναίκα βέβαια, ὥστε νὰ πάρει πίσω τῆς φύση του ποὺ ὁ ἴδιος ἔπλασε κι ὁ πονηρὸς μὲ τὴ συμβουλή του τοῦ ἔκλεψε, παρθένο ὅμως, γιὰ νὰ καταστήσει τὸν ἄνθρωπο νέο, γιατὶ ἂν γεννιόταν μὲ σπέρμα ἀνδρός, θὰ ἔφερνε τὴν κληρονομιὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ δὲ θὰ ἦταν καινούριος ἄνθρωπος, δὲ θὰ ἦταν ὁ ἀρχηγὸς καὶ χορηγὸς τῆς ζωῆς ἐκείνης ποὺ ποτὲ δὲν παλιώνει, δὲ θὰ κατάφερνε, ἂν ἀνῆκε στὴν παλιὰ ξεπεσμένη κατάσταση, νὰ προσλάβει ὁλόκληρη τὴ διαφανῆ θεότητα καὶ νὰ καταστήσει τὴ σάρκα ἀνεξάντλητη πηγὴ ἁγιασμοῦ τόσο, ὥστε νὰ ξεπλύνει καὶ νὰ καθαρίσει πλέρια τὸ μολυσμὸ τῶν προπατόρων καὶ νὰ ἐπαρκέσει γιὰ τὸν ἐξαγιασμὸ καὶ ὅλων τῶν ἐπιγόνων. Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς, οὔτε ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος, ἀλλὰ αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, νικημένος ἀπὸ τὴν ἀγάπη του γιὰ μᾶς, θέλησε νὰ μᾶς σώσει καὶ νὰ μᾶς ἀναπλάσει, μὲ τὸ νὰ γεννηθεῖ τέλειος ἄνθρωπος ὅπως καὶ μεῖς, μένοντας ὅμως συγχρόνως ἀναλλοίωτα Θεός».
Η φράση "νικημένος από την αγάπη Του για μας", δεν σημαίνει ότι ο Θεός "άλλαξε πρόγραμμα" λόγω της πτώσης του ανθρώπου. Υπάρχει η "ανθρωποπαθής" φράση στην Π.Διαθήκη ότι ο Θεός "μετεμελήθη" που δημιούργησε τον άνθρωπο, που φυσικά δεν έχει αυτό το νόημα αφού είναι εκτός χρόνου και προγνωρίζει τα πάντα. Η ενσάρκωση ήταν προαποφασισμένη. Ο Θεός προγνώριζε και την πτώση του ανθρώπου, γιατί ο Κύριος είναι "το Αρνίον το εσφαγμένον προ καταβολής κόσμου". Μάλιστα ο Άγιος Νικόδημος λέει ότι ο Κύριος ΘΕΛΗΣΕ να πάθει για το πλάσμα Του, ότι με "χαρά ανεκλάλητη" βάδισε προς το μαρτύριο σαν να πήγαινε "εις τους γάμους Του".Και ο Απ. Παύλος μας λέει ότι "ο Ιησούς ήρθε για να σώσει αμαρτωλούς ων πρώτος είμαι εγώ".
Η Δυτική θεολογία θεωρεί ως μόνη αιτία της ενσάρκωσης την φράση του Αβραάμ "ο Θεός παιδί μου θα προβλέψει για τον Εαυτό Του, το πρόβατο για την Θυσία". Δηλαδή πιστεύουν σε Δημιουργία- Πτώση- Αποκατάσταση, ενώ οι Πατέρες μιλούν για Δημιουργία- (Πτώση)-Ενσάρκωση- (Νίκη αμαρτίας και θανάτου)-Θέωση.
Όσα είναι σε παρένθεση θα μπορούσαν να μην συμβούν, και δεν είναι δυνατόν να ήταν θέλημα Θεού η πτώση του ανθρώπου, ήταν μόνο θέλημα του διαβόλου. Όμως δεν θα πρέπει να την θεωρήσουμε μόνο σαν ένα "ατύχημα" που συνέβη και ο Θεός το διόρθωσε. Τα πάντα είναι κάτω από τον έλεγχό Του. Ο διλαβολος ζήτησε άδεια για να πειράξει τον Ιώβ.Ο Απ. Παύλος μας μιλάει για την Πολυποίκιλη Σοφία του Θεού που γίνεται γνωστή μέσω της εκκλησίας. Σε άλλο σημείο βέβαια λέει "όπου επερίσευσε η αμαρτία υπερεπερίσευσεν η χάρις , αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε το κακό για να έρθει το καλό. ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ!"
Αν κάτι απ΄αυτά που γράφω είναι λάθος διορθώστε με.
Πάντως έχω κι εγώ πολλές απορίες σχετικά με το πως θα γινόταν η ενσάρκωση στον Παράδεισο, και πως θα κατέληγε αφού δεν θα υπήρχε θάνατος και ανάσταση του Κυρίου. Μιλάνε οι Πατέρες για άλλο τρόπο θέωσης;(μέσω της υπακοής του Αδάμ να μην "φάει τον καρπό του δέντρου του καλού και του κακού" αλλά "τον καρπό του δέντρου της ζωής"); Θα γινόταν τότε η ενσάρκωση; Aν μπορεί ο Αμέθυστος ή όποιος άλλος γνωρίζει να μας πει ποιοί Πατέρες μιλούν γι΄αυτά τα θέματα.
Στόν παράδεισο υπήρχαν δύο δένδρα τά οποία έβαλαν σέ δοκιμασία τήν ελευθερία καί τήν προαίρεση. Στόν καιρό του θά έτρωγε ο άνθρωπος τόν καρπό από τό δένδρο πού βρισκόταν στό κένρο τού Παραδείσου, όπως καί έγινε.
Ο Ιησους ειναι τελειος Θεος κ τελειος ανθρωπος! Αυτο μας κανει να αναλογιζομαστε τις ευθυνες μας ως προς την θεωση ,που ειναι η τελικη νικη,η ενωσις με Τον Θεο.Αλλα και στη Θεια Λειτουργια,τα μεγεθη του Δωρου Του Θεου ,των ιερων Μυστηριων,φανερωνει το μεγεθος της Αγαπης προς τα πεπτωκοτα πλασματα Του,αφου και η θυσια ειναι θυσια αληθινη,γιατι Ο Χριστος θυσιαζεται και π ρ ο σ φ ε ρ ε τ α ι στους πιστους,σγαγιασμενος και συγχρονως αναστημενος.Και η Εκκλησια υπαρχει εφσον Το Πνευμα ειναι παρον!
Και καταπεμψον το Πνευμα Σου Το Α γ ι ο ν τοις μεταλαμβανουσιν εις νηψιν ψυχης,,,,εις αφεσιν αμαρτιων,,,,εις Κ ο ι ν ω ν ι α ν Του Αγιου Πνευματος...
Αμεσως μετα γινεται αναμνηση κ μνημονευση παντων των αγιων''ετι προσφερομεν σοι την λογικην ταυτην λατρειαν υπερ των εν πιστει αναπαυσαμενων Προπατορων,Πατερων,Προφητων,Αποστολων,Κηρυκων,Ευαγγελιστων,Μαρτυρων,Ομολογητων,Εγκρατευτων,και παντος πνευματος δικαιου εν πιστει τετελειωμενοι...εξαιρετως της Παναγιας ,αχραντου,υπερευλογημενης,ενδοξου,δεσποινης ημων Θεοτοκου και αειπαρθενου Μαριας[χαρη στην Παναγια μας γινομστε κοινωνοι της θειας φυσεως.
----------
1
2
Πως θα πολλαπλασιαζοταν το ανθρωπινο ειδος εαν δεν εσφαλε ο Αδαμ;
Ερωτησε καποιος τον γερ Κλεοπα Ηλιε
Πνευματικοι Διαλογοι σελ 124
Απαντησις:
Ο αγ.Μαξιμος ο Ομολογητης μας λεγει οτι ο πρωτος σκοπος Του Θεου ηταν να μην γεννωμεθα με σαρκικη ενωση δια του Ιερου Μυστηριου του γαμου.[σαρκικη ενωση δια γαμου! Σημειωνω!]
Ο ανθρωπος [αρεν κ θηλυ]επλαστηκε για να εργαζεται και να φυλαττει τον Παραδεισο,με την Χαρη Του αγιου Πνευμτος για την τελειοποιηση του,ωστε να φθαση να γινη κατ'εικονα και ομοιωση με Τον Θεο..αν ο Αδαμ ετρωγε απο το δενδρο της ζωης και οχι απο το δενδρο του καλου και του κακου,η τιμωρια του θα ηταν παντοτεινη.
Οι Πατερες πιστευουν πως αν οι πρωτοπλαστοι δεν αμαρταναν,το ανθρωπινο γενος θα πολλαπλασιαζοταν με τον λογο Του Θεου γιατι λεγει ο Μεγας Βασιλειος ''αφου Ο Θεος επηθυνε τα ειδη κ γενη των πουλιων,πως δεν θα μπορουσε να κανει το ιδιο εργο για τους ανθρωπους.
Ομως Ο Αγιος Θεος ,επλασε τον νθρωπο για να συμμετεχει στη χαρα πλησιον Του Θεου,στην ε υ τ υ χ ι α της θειας Γνωσεως,στην Α γ α π η και για Δοξαζει Τον Θεο παντοτε.''Για να γινει τελικα εκλεκτο δοχειο της θειας δοξης Του Θεου.''.-
Απο τα λιγα που γνωριζουμε,γιατι υπαρχουν κ πολλα που δεν γνωριζουμε!
Χριστος Ανεστη!
Aληθώς Ανέστη ο Κύριος!Η Θεοτόκος είναι η αιτία της ενσάρκωσης και της Σωτηρίας μας. Είναι η Νέα Γη της Επαγγελίας από την οποία πήρε ο Κύριος την ανθρώπινη φύση για να φτιάξει τον καινό άνθρωπο (όπως από την πρώτη γη πήρε χώμα και έφτιαξε τον Αδάμ).
«Ο πρώτος άνθρωπος εκ γης χοϊκός, ο δεύτερος άνθρωπος ο Κύριος εξ ουρανού.Οίος ο χοϊκός, τοιούτοι και οι χοϊκοί, και οίος ο επουράνιος, τοιούτοι και οι επουράνιοι. Και καθώς εφορέσαμε την εικόνα του χοϊκού, φορέσομεν και την εικόνα του επουρανίου».Της χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη μετά τον Κύριο «Όστις παρεδόθη δια τας αμαρτίας ημών, και ανέστη δια τη δικαίωση ημών».
Επιπλέον να πούμε οτι χωρίς την Υπερευλογημένη Παναγία μας, δεν θα μπορούσε να ενσαρκωθεί ο Θεός, αλλά η ενσάρκωση ενώ έγινε (δυνατή αλλά και άξια) "λόγω της αξιομισθίας της" όπως λέει ο Άγιος Νικόδημος, είναι ταυτόχρονα και η εκδήλωση και η απόδειξη της πραγματικής Αγάπης του Θεού, που δεν μένει αμέτοχος στο ανθρώπινο δράμα, και τα δάκρυα του Αδάμ μετά την έξωση απ΄τον Παράδεισο, αλλά έρχεται στις συνθήκες της πτώσης του (φθορά και θάνατος) και πεθαίνει με φρικτό θάνατο ώστε να καταργήσει δια του θανάτου Του τον "το κράτος έχοντα του θανάτου". Δηλαδή ο Θεός μας δεν είναι μόνο ένας μισθαποδότης Θεός που με δικαιοσύνη (όπως την εννοούμε εμείς), ανταμοίβει τα πλάσματά Του, δηλ. τους δικαίους τους Προφήτες και εξαιρέτως την Θεοτόκο, αλλά είναι παράλληλα ο Άγιος και Ταπεινός Θεός που αναζητά το απολωλός πρόβατο (την χαμένη δραχμή, τον άσωτο υιό) για να το Σώσει, και όταν το βρει του δίνει τον Εαυτό Του.Ήρθε για να διακονήσει και όχι να διακονηθεί. Ασύλληπτα πράγματα για την "λογική" μας, για ξεπεσμένα πλάσματα. Το Μεγαλείο Του είναι άπειρο και ανέκφραστο.Η κακία του πλάσματος δεν μπόρεσε να νικήσει την Αγάπη του Πλάστη.
Ωραια τοποθετηση!
Aπό την αρχή της Δημιουργίας πριν την πτώση του ανθρώπου βλέπουμε κάποια πράγματα που μας παραπέμπουν στη Σταυρική Θυσία του Κυρίου και το Έργο της Σωτηρίας, στο μυστήριο της εκκλησίας, του Νυμφίου και της Νύμφης. Ο Θεός δημιουργεί την Εύα από την πλευρά του Αδάμ όπως η Εκκλησία γεννιέται από το Αίμα και Ύδωρ που έρευσε από την λογχισμένη Πλευρά του Κυρίου.
Του λέει ότι θα εγκαταλείψει τον πατέρα και την μητέρα του και θα προσκολληθεί στην γυναίκα του και θα είναι οι δύο εις σάρκα μία. "Εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την εκκλησίαν". Όπως και ο Κύριος "εγκαταλείπει" (αλληγορικά) τον Πατέρα και την Μητέρα Του και "ψάχνει 33 χρόνια στα όρη και τα βουνά το απολωλός πρόβατο" όπως λέει ο Άγιος Νικόδημος.
Επίσης βλέπουμε ότι το Αρνίον είναι "εσφαγμένον προ καταβολής κόσμου", όπως και τα ονόματα των σωσμένων ότι είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής και πάλι, προ καταβολής κόσμου.
Ο Απ. Πέτρος λέει: ".. εἰδότες ὅτι οὐ φθαρτοῖς, ἀργυρίῳ ἢ χρυσίῳ, ἐλυτρώθητε ἐκ τῆς ματαίας ὑμῶν ἀναστροφῆς πατροπαραδότου, ἀλλὰ τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ, ΠΡΟΕΓΝΩΣΜΕΝΟΥ μὲν πρὸ καταβολῆς κόσμου, φανερωθέντος δὲ ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν χρόνων δι᾿ ὑμᾶς.."
Ο Χριστός είχε προγνωσθή και προορισθή από τον Θεόν και Πατέρα, πριν ακόμη δημιουργηθή ο κόσμος, δια την μεγάλην αυτήν λυτρωτικήν θυσίαν, εφανερώθη δε με την ενανθρώπησίν του κατά τους τελευταίους τούτους χρόνους δια σας..
Aυτό σημαίνει ότι όχι μόνο ο Θεός προγνώριζε την πτώση του ανθρώπου (ως το πιθανό τίμημα της αυθεντικής ελευθερίας που του δόθηκε), αλλά μέσα από όλο αυτό το κακό δημιούργησε Νέα Κτίση. Δεν Τον εμπόδισε το Κακό στο σχέδιο της Δημιουργίας. Μάλιστα μέσω όλου αυτού του μεγάλου Μυστηρίου της Σωτηρίας και της Εκκλησίας δοξάστηκε ακόμα περισσότερο και έγινε γνωστή στις αρχές και εξουσίες σε ανθρώπους και αγγέλους η πολυποίκιλος Σοφία Του.
"..ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ᾿ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Και τούτο δια να φανερώση καθαρά εις τας ερχομένας γενεάς, δια μέσου όλων των αιώνων, τον μέγαν και ακατάληπτον, εις την ανθρωπίνην διάνοιαν, πλούτον της χάριτός του με την προς ημάς αγαθωσύνην, την οποίαν έδειξε δια του Ιησού Χριστού.
ἐμοὶ τῷ ἐλαχιστοτέρῳ πάντων τῶν ἁγίων ἐδόθη ἡ χάρις αὕτη, ἐν τοῖς ἔθνεσιν εὐαγγελίσασθαι τὸν ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ Χριστοῦ
καὶ φωτίσαι πάντας τίς ἡ οἰκονομία τοῦ μυστηρίου τοῦ ἀποκεκρυμμένου ἀπὸ τῶν αἰώνων ἐν τῷ Θεῷ, τῷ τὰ πάντα κτίσαντι διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
Συνέχεια
Και να φωτίσω όλους, ποιά είναι η σοφή και θαυμαστή οικονομία της σωτηρίας των ανθρώπων, η οποία μέχρι προ ολίγου ήτο μυστηριώδης και κρυμμένη απ' αρχής δια μέσου των αιώνων εν τω Θεώ, ο οποίος εδημιούργησε και ανεδημιούργησε τα πάντα δια του Ιησού Χριστού.
ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις διὰ τῆς ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ,
Εμεινε δε άγνωστος και απόκρυφος αυτή η αλήθεια, δια να γίνη τώρα γνωστή εις τα πνευματικά τάγματα του ουρανού, εις τας Αρχάς και τας Εξουσίας, δια μέσου της Εκκλησίας, η πολυποίκιλος εις μορφάς και τρόπους ενεργείας σοφία του Θεού.
κατὰ πρόθεσιν τῶν αἰώνων ἣν ἐποίησεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν,
Εγινε δε τώρα, στους καιρούς μας, γνωστή δια μέσου του Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας, σύμφωνα με το θέλημα και το σχέδιον, το οποίον προαιωνίως είχε συλλάβει εν τη πανσοφία του ο Θεός.
Άρα τα πράγματα δεν γίνονται "απλώς και ως έτυχε" σύμφωνα με τους Αγίους μας αλλά είναι όλα κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του Θεού ο Οποίος είτε τα θέλει είτε τα επιτρέπει για λόγους ανεξιχνίαστους και ακατάληπτους στην δική μας νόηση και λογική. Ένας Άγιος λέει ότι ένα δέντρο όσο μεγαλύτερο και ψηλότερο είναι άλλο τόσο είναι και οι ρίζες του. Έτσι γίνεται και με τον άνθρωπο. Όσο περισσότερο χαμηλώσει και ταπεινωθεί σε τόσο μεγαλύτερο πνευματικό ύψος θα φτάσει.Έτσι ο Θεός μπορεί να "χρησιμοποιήσει" ακόμα και την ανθρώπινη αμαρτία και πτώση για να δημιουργήσει Αγίους. Όπως έγινε με την Οσία Μαρία την Αιγυπτία. Και αυτό το χρέος της πτωτικής κατάστασης που διέλυσε ο Κύριος να είναι η αιώνια αληθινή αγάπη και ευγνωμοσύνη του πλάσματος, τα αιώνια δεσμά μαζί Του σύμφωνα με τον Λόγο Του "σε όποιον χαριστεί πολύ, πολύ αγαπά". Και με αυτή την άπειρη Αγαθότητα και Αγάπη καταστρέφονται οριστικά και οι μεθοδείες του Εωσφόρου που διέβαλε τον Θεό στον Αδάμ.
Δημοσίευση σχολίου