ΣΧΟΛΙΟ: Aυτή τήν επιστολή σχολίασε ο Μοναχός ΣΕΡΑΦΕΊΜ. Τί νά πούμε! Πρέπει νά πάψει νά λειτουργεί, κατά πρώτον. ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ;; Οσον αφορά τίς άκτιστες ενέργειες, καί αυτό πού λέει ο Καριώτογλου είναι λάθος. Δέν θεώνουν οι άκτιστες ενέργειες. Είναι οι θελήσεις τής Αγίας Τριάδος, καί τών τριών Προσώπων. Άλλο είναι οι άκτιστες ενέργειες τού ενσαρκωθέντος Υιού τού Θεού, τό άκτιστο φώς τού Ησυχασμού, καί άλλο είναι η ένωση μαζί Του. Τίς άκτιστες ενέργειες τίς προσλαμβάνουμε, η Υπόσταση τού Κυρίου μάς προσλαμβάνει, γινόμαστε δούλοι Του. Μάλλον διδάσκεται από τόν Ζηζιούλα καί τόν Βασιλειάδη.
Αμέθυστος
54 σχόλια:
Αμέθυστε μέ πολυ αγάπη σου λέω οτι έχεις κάποιο πρόβλημα Δίνεις την εντύπωση ορι δέν έχεις βγάλει ελληνικό σχολείο ή οτι πάσχεις από δυσλεξία ή κάτι παρόμοιο Όταν σέ ρωτάνε κάτι απαντάς κάτι άσχετο δηλαδή άν σέ ρωτήσουν τί ώρα είναι θά απαντήσεις ο καιρός είναι βροχερός Καί όταν γράφεις κάτι είναι τελείως ασύντακτο ώστε καποιος δυσκολεύεται νά βγάλει κάποιο νόημα όπως τό συνημμένο σχόλιό σου Ειλικρινά δέν κατάλαβα τί θέλεις νά πείς , βάζε στίς προτάσεις σου οπωσδήποτε υποκείμενο ,ρήμα ,αντικείμενο για νά καταλάβουμε τό ποιός καί σέ τί Μετέχει ο άνθρωπος στίς άκτιστες ενέργειες δέν μετεχει, θεώνεται μέ αυτές δέν θεώνεται είναι ένα αίνιγμα στά λεγόμενά σου
΄΄ Δέν θεώνουν οι άκτιστες ενέργειες. Είναι οι θελήσεις τής Αγίας Τριάδος, καί τών τριών Προσώπων.΄΄
Τό παραπάνω αποτελείται από δύο προτάσεις Η πρώτη πρόταση είναι κατανοητή άν καί ως προς τό νόημα διαφωνούμε Η δεύτερη πρόταση είναι ασύντακτη γιατί δέν έχει κατηγορούμενο,δέν μας λέει τί είναι οι θελήσεις της Αγίας Τριάδος Ενα παράδειγμα σου έφερα
Λέγεται δημιουργική, συντηρητική, προνοεί, ουσιώνει, η θέληση τής Αγίας Τριάδος. Δέν ενανθρώπισαν οι άκτιστες ενέργειες. Θεώνει ο ενανθρωπίσας Χριστός.Δέν είναι άκτιστη ενέργεια τό Αγιο Πνεύμα.
Δέν είναι νόημα η θέωση.
Θές νά πείς οτι θεώνει η θέληση της Αγίας Τριάδος Καί τά τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος θεώνουν --ελευσόμεθα καί μονήν παρ'αυτώ ποιήσομεν -- αλλά θεώνουν δια των ακτίστων ενεργειών του Αγίου Πνεύματος, του Παρακλήτου Τό Άγιο Πνεύμα είναι Θεός , είναι τό τριτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος καί ό άνθρωπος μετέχει στις άκτιστες ενέργειές του Την ημέρα της Πεντηκοστής τί γιορτάζουμε ;
Θέλω νά πώ τό αντίθετο. Ο αγιος Γρηγόριος εγραψε μιά γιά πάντα περί τών ακτίστων ενεργειών.
Με την ενανθρώπιση του Λόγου δεν άλλαξε η σχέση μας με τις Άκτιστες ενέργειες; Δεν τις προσλαμβάνουμε πλέον από έξω αλλά από μέσα μια και υπάρχουμε εν Χριστώ.
Νομίζω ότι όπου θέωση, πρέπει να εννοούμε την Σωτηρία-Υιοθεσία. Έχει ξανασυζητηθεί το θέμα σε παλαιότερες αναρτήσεις του Αμέθυστου. Άλλο πράγμα οι κοινές άκτιστες ενέργειες της δημιουργίας, συντήρησης, πρόνοιας και άλλο πράγμα η άκτιστη ενέργεια της υιοθεσίας-σωτηρίας. Η δεύτερη προέρχεται από την κοινή θεία ουσία, χορηγείται όμως στον άνθρωπο από τον Χριστό. Αυτή η θεία ενέργεια δεν ταυτίζεται με την υπόσταση του Αγίου Πνεύματος, αυτό ακριβώς διδάσκουν οι Λατίνοι. Η ανακαίνιση της ανθρωπίνης φύσεως είναι μεν κοινή βουλή της Αγίας Τριάδος, αλλά ενεργείται μόνο από τον Θεό-Λόγο. Όπως λέει ο Άγιος Νικόλας ο Καβάσιλας, ο αυτουργός της οικονομίας είναι μόνο ο Λόγος, άλλωστε ο Λόγος είναι αυτός που σαρκώθηκε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Η Οικονομία ενεργείται από τον Λόγο, όχι από το Άγιο Πνεύμα. Μάλλον έχουμε ξεχάσει ότι η Πεντηκοστή είναι και αυτή Δεσποτική Εορτή, όπως η Ανάσταση, η Ανάληψη, η Γέννηση, η Βάπτιση κ.ο.κ.
Η συζήτηση βέβαια περί διάκρισης των ενεργειών μπαίνει μάλλον σε δεύτερη μοίρα, από τη στιγμή που ένας κληρικός της Αρχιεπισκοπής Αθηνών μας λέει κατάμουτρα ότι ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς είχε άδικο και ότι ο Βαρλαάμ κακώς αναθεματίστηκε.
Γεώργιος
1.06 Αλλαξε η υπόσταση. Δέν ουσιώνουν πλέον, είναι ενυπόστατες. Δέν τίς προσλαμβάνουμε, μάς προσλαμβάνουν. Είναι η Χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς·
Όλη η αρχιερατική προσευχή του Χριστού μιλά για την επιδημία του Αγίου Πνεύματος
«Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός• ἐλθέ, καὶ σκήνωσον ἐν ὑμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον ἀγαθὲ τάς ψυχάς ἡμῶν»
Από την αγιοπνευματική εμπειρία των αγίων γνωρίζουμε οτι ο σκοπός της πνευματικής ζωής ειναι η απόκτησις του Αγίου Πνεύματος
Η Πεντησοστή είναι δεσποτική εορτή γιατί το Αγια Πνεύμα είναι Θεός καί όχι περιστέρι
« Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καί πινέτω.ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθώς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοί ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος» (Ιω. 7, 37-38). Και σχολιάζει ο Ευαγγελιστής.« Τοῦτο δέ εἶπε περί τοῦ Πνεύματος, οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν»
@ Ανώνυμος
Φυσικά και ο σκοπός της ζωής του Χριστιανού είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος. Όταν όμως λέμε "απόκτηση του Αγίου Πνεύματος" δεν εννοούμε να αποκτήσουμε την Υπόσταση του Αγίου Πνεύματος. Το χωρίο του Ιωάννου που παρέθεσες αναφέρεται στην Ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, όχι στην Υπόστασή Του, ούτε στην Ουσία Του. Αν το "ζωντανό νερό" που πηγάζει από το Χριστό είναι η Υπόσταση του Αγίου Πνεύματος, τότε ο Πάπας έχει δίκιο και εμείς είμαστε οι αιρετικοί. Πηγή της Ενέργειας αυτής είναι η Θεία Ουσία, επομένως και οι Τρεις Υποστάσεις, στο πλαίσιο της Θείας Οικονομίας όμως η Ενέργεια αυτή παρέχεται κατ'εξοχήν από τον Χριστό. Οι "πύρινες γλώσσες" της Πεντηκοστής και το "περιστέρι" της Βάπτισης δεν είναι η Υπόσταση του Αγίου Πνεύματος αλλά η Ενέργειά Του, σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Τέλος οι Δεσποτικές Εορτές αναφέρονται στο λυτρωτικό έργο του Χριστού, για αυτό και ονομάζονται Δεσποτικές. Δεν ενηνθρώπησε η Υπόσταση του Αγίου Πνεύματος.
Γεώργιος
Αγαπητέ Γεώργιε, είναι φοβερό αυτό πού αποκαλύπτεται σιγά-σιγά. Η αίρεση τού Ζηζιούλα κατέκτησε πλήρως τόν κλήρο καί τούς πιστούς πού έχουν τόν πνευματικό τους γιά θεό. Διδάσκεται πλέον ελεύθερα στίς θεολογικές σχολές καί ο φαιδρός Ιερώνυμος έχει γιά κατηχητή του τόν Θερμό. Αυτός ο Αντί-χριστος Ταμπακόπουλος κηρύττει τόν ενσαρκωθέντα Χριστό κτίσμα, όπως ο Νεστόριος, αγνοώντας τήν ΘΕΟΤΟΚΟ, καί εμείς ανταλλάσσουμε γνώσεις καί προσπαθούμε νά αποδείξουμε τό σφάλμα τού άλλου. Η Δύση έχει μεταλλάξει τήν έννοια καί τήν πρακτική εφαρμογή τής δικαιοσύνης, καί όπως βλέπουμε κυριαρχεί καί σέ μάς ανεπίγνωστα. Τιμωρείται αυτός πού αντιδρά, όχι η αιτία πού προκαλεί τήν αντίδραση, διότι η αιτία ανήκει στήν μεταφυσική καί δέν γίνεται αποδεκτή από τόν υλισμό. Αυτό λέει ο Χάξλευ. Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ.
Έχεις δίκιο Αμέθυστε, αν δεν κάνω λάθος ο Ταμπακόπουλος έχει εγγραφεί και στον κατάλογο των υποψηφίων προς αρχιερατεία.
Ένα άρθρο του καθηγητή Τσελεγγίδη, σχετικά με το θέμα που συζητάμε:
http://www.impantokratoros.gr/84AB489D.el.aspx
"Τελικώς, από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι οι Λατίνοι –εξαιτίας των θεολογικών προϋποθέσεών τους- συγχέουν την αΐδια με την οικονομική Τριάδα, γιατί αποδίδουν στην αΐδια Τριάδα όσα αφορούν το Άγιο Πνεύμα στην οικονομική Τριάδα".
Γεώργιος
Ευχαριστούμε φίλε, βάλαμε τήν ανάρτηση.Ο Τσελεγγίδης πρέπει νά βγεί μπροστά, νά αναλάβει δράση. Οπως καί ο Σιάσος. Τό τμήμα μωαμεθανικών σπουδών είναι τό μόνο πρόβλημα;; Μόνον αυτοί γιά τήν ώρα μπορούν νά αντιμετωπίσουν τόν Ζηζιούλα.Αν καί ο Σιάσος έχει καί τό εμπόδιο τού Γιανναρά τόν οποίο θεωρεί δάσκαλό του. Οποιος μπορεί άς τούς παρακινήσει, όσο απομένει λίγος ακόμη καιρός. Κρύβονται πολλοί Ταμπακόπουλοι κάτω από τά ράσσα. Ο Μέσκος είναι παρονυχίδα μπρός στά τέρατα τού οικουμενισμού.
Αμεθυστε νομιζω οτι τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα. Ο Σιασος, τον οποιο σεβομαι τα μεγιστα, δυστυχως θεωρει οτι και ο Ζηζιουλας εχει προσφερει πολλα στην ανανεωση της θεολογικης πραγματικοτητας. Εχει εμποδιο και τον Ζηζιουλα, οχι μονο τον Γιανναρα. Νομιζω οτι δεν μπορει να πιστεψει το μεγεθος της διαβρωσης. Ο Τσελεγγιδης στην ουσια ειναι μονος του, και κατι παει να κανει ο Κουρεμπελες, που τωρα τελευταια αντιληφθηκε τι παιζετε. Δεν ξερω κατα ποσο μπορει ομως να εμβαθυνει στην αιρεση και να μην μεινει μονο στα κλασσικα κατηγορητηρια του Πειραιως και των αλλων Ιακωβινων, λεμε τωρα, του συστηματος Εκκλησια της Ελλαδος. Απο οσο γνωριζω του εχουν επισημανθει αρκετα πραγματα ως προς την αιρεση και την συγχρονη εξελιξη της. Θα πρεπει να δουμε κατα πόσο και η παναιρεση δεν ειναι απλα μια ανακεφαλαιωση των παλιων αιρεσεων, εξου και παναιρεση, αλλα μια νεα αιρεση που χτιζει πανω στα παλια και αρα εξελισσεται και ως εκ τουτου πρεπει νεα οπλα να θεοπαρακαλεσουμε να δοθουν. Νομιζω οτι το παναιρεση του Αγιου Ιουστινου νοειται μονο ως η τελευταια και πιο εκλεπτυσμενη μορφη που επεξεργαζεται η μητρα του κακου ωστε να παραπλανησει ει δυνατον και τους εκλεκτους.
Είναι νέα αίρεση ,τρομερή, φίλε Χαλάρωσε,δέν ανακεφαλαιώνει τίς παληές.Είναι παναίρεση, όπως τήν χαρακτήρισε ο Οσιος Πόποβιτς μόνον εάν ληφθούν υπ' όψιν τά συλλείτουργα. Ο Μέγας αρετικός όμως είναι ο Ζηζιούλας καί έχει απαγορεύσει δυστυχώς νά μεταφραστούν στά Ελληνικά τά βιβλία του διότι δέχθηκε τόν εκβιασμό τού Θεοδώρου, ότι εάν προχωρούσε στήν έκδοσή τους στά Ελληνικά θά αποκάλυπτε σέ όλους ότι είναι ομοφυλόφιλος καί μετά καί τήν χειροτονία του μάλιστα. Ο Πόποβιτς μίλησε όταν τό φαινόμενο πρωτοεμφανίστηκε καί ήταν γνωστός μέ όλους τούς νεο-ορθοδόξους.Είχε συμφωνήσει μέ τήν φιλοσοφική κατηγορία τού Προσώπου. Υπάρχουν τά κείμενα. Οπως καί ο Σωφρόνιος είχε συνδεθεί μετά τό Ορος μέ τούς κύκλους τού Μπερντιάεφ.Καί είχε προσπαθήσει νά δώσει μιά ορθόδοξη διάσταση στό πρόσωπο. Ο Σιάσος έχει πάνω του τήν βαρειά σκιά τού Γιανναρά, σέ όλα. Διότι ο Γιανναράς έχει βαφτίσει τόν Ζηζιούλα τόν νέο Γρηγόριο Παλαμά τής Ορθοδοξίας, καθώς μέ τόν επίσκοπο στό κέντρο τής Ευχαριστίας είχε υπερβεί τούς Ρώσους. Μάλλον πρέπει νά αναλάβει ο λαός.
Αδελφέ Χαλάρωσε συμπλήρωμα. Ο Ζηζιούλας ανανέωσε τήν σχολαστική,ακαδημαική θεολογία τού Τρεμπέλα καί τών άλλων.Βάζοντας μέσα τό βίωμα, τό υποκείμενο. Οχι τήν ορθόδοξη εμπειρία τού Χριστού, τήν θεολογία πού είναι καρπός προσευχής καί μετανοίας. Τήν διαβασμένη θεολογία. Ο Αγιος Σιλουανός ανανέωσε στήν πραγματικότητα τήν Θεολογία μας, μέ τήν εντολή πού πήρε από τόν Κύριο. Μείνε στήν κόλαση καί μήν απελπίζεσαι.
Πρός Γεώργιο
Ποιός μίλησε για υπόσταση τί κουταμάρες είναι αυτές, βρήκες κάτι τέτοιο στά λεγόμενά μου ; Εάν ο άνθρωπος μετείχε στην υπόσταση του Θεού θά ήταν Θεός κατ'ουσίαν καί όχι κατά χάριν
Ο πιστός άνθρωπος ενώνεται μέ τήν ανθρώπινη φύση τού Χριστού, η οποία ειναι ενωμένη μέ τήν Θεία Φύση ασυγχύτως καί αδιαιρέτως στό πρόσωπο τού Χριστού. Τήν ένωση αποφασίζει η Υπόσταση τού Κυρίου. Τί λές γι' αυτές τίς κουταμάρες;
Γι'αυτές τις κουταμάρες λέω οτι καί αυτή η ένωση γίνεται εν Αγίω Πνεύματι
Για νά ακριβολογούμε αυτή η ένωση τελεσιουργείται παρά Πατρός ,δι΄ Υιού ,εν Αγίω Πνεύματι μετέχοντας ο άνθρωπος στίς άκτιστη Χάρη του Θεού Μία θέληση υπάρχει στην Αγία Τριάδα
Πώς αυτό;; Εγώ λεω ότι γίνεται εν' μετανοία! Σού συνέβη εν' Αγίω Πνεύματι;; Ενδιαφέρον. Θέλει σκέψη. Δέν τό είχαμε σκεφτεί ότι τό Αγιο Πννεύμα όπου θέλει πνεί. Αλλά δέν πνίγεται, χρειάζεται προσοχή.
ΠΟΛΥΓΑΜΟΣ Η ΕΝΩΣΗ ;; ΧΜ, ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΙ' ΑΥΤΟ!
Παρεκτρέπεσαι σέ όντως κουταμάρες καί ύστερα σου φταίνε οι πνευματικοί, οι παπάδες, οι θεούσες ...Τί σχέση έχει η μετάνοια μέ αυτά που κουβεντιάζουμε ; Η μετάνοια είναι η συνέργεια του ανθρώπου Φυσικά τό Πνεύμα του Θεού όπου θέλει πνεί όπως ο φυσικός πατέρας δίνει στά φυσικά παιδιά του αυτά που εκείνος θέλει ή που κρίνει οτι αξίζουν στά παιδιά του ,καί πώς θά μπορούσε νά γίνει αλλιώς αφου ο άνθρωπος δέν γνωρίζει ούτε κάν τί νά ζητήσει γιατί αγνοεί καί αυτή την ύπαρξη τών δωρεών του Θεού
Μήν ανησυχείς δέν υπάρχει πολυγαμία γιατί η Αγία Τριαδα είναι ασυγχύτως καί αδιαιρέτως ενωμένη καί φανερώνεται τριαδικώς παρ'όλο που υπάρχουν υποστατικά ιδιώματα
Φαίνεται πώς κάποιο καλό βιβλίο έχεις διαβάσει. Μπράβο. Γύρισε από τό άλλο πλευρό τώρα, έχεις πιαστεί.
Αν έχουμε πνευματικό καί εξομολογούμαστε καί κάνουμε υπακοή είμαστε θεούσοι ,άν διαβάζουμε κανένα καλό βιβλιο κοιμόμαστε όρθιοι ....
Πώς τά καταφέρνουμε εμείς οι Ελληνες! Ο,τι καί νά κάνουμε δέν τήν αποφεύγουμε τήν μαλακία.Ιδίως τήν παλαιοημερολογίτικη.
Ο όσιος Ποποβιτς ηταν περικυκλωμένος απο τους νεο-ορθοδόξους, προβλήθηκε απο τους νεο-ορθοδοξους -ως μεγάλος θεολόγος, και ως άγιος- και ανακηρύχτηκε άγιος απο τους νεο-ορθοδοξους. Έχει κενα βεβαια στη διδασκαλία του. Και στοιχεία νεο-ορθοδόξων. Υπάρχουν οφθαλμοφανέστατα γνωρίσματα σχολαστικισμου. Μαρτυρουν τα κείμενα. Και οι πράξεις του. Θεωρείται, επίσης, απο τους νεο-ορθοδοξους ως εκπρόσωπος νεο-πατερικής σύνθεσεις. Καθόλου τυχαίο, ίσως. Θαυμαστής και μαθητής των Ρώσων. Οποιος έχει ματια ας διαβάσει τα κείμενα. Ο νοων νοειτω. Φιλοσοφών θεολόγος, θα μπορούσε να ειπωθεί. Τι υπερισχυσε, φιλοσοφος ή θεολογος;
Κάποια βιβλία του Ζηζιούλα έχουν ήδη μεταφραστεί στα ελληνικα, πρίν από μερικά χρόνια. Σταμάτησαν όμως την έκδοση τους. Για ευνόητους λόγους. Ο εκδότης δεν μπορεί μόνος του να ολοκληρώσει την έκδοση.
Ο Τσελεγγίδης δεν μπορεί να αντισταθεί στον Ζηζιούλα. Μακάρι να μπορούσε.
Ο Ζηζιούλας τον υπερβαίνει. Γι αυτο και δεν το κάνει. Δεν κατέχει το πράγμα.
Ο εκδότης δέν είχε κανένα πρόβλημα αλλά τόν σταμάτησε ο Ζηζιούλας.Αν δέν μπορεί ο ένας δέν μπορεί ο άλλος, τότε;;Τί είναι; Τέρας;; Κλεμμένη καί καλά κρυμμένη γνώση τής εποχής μας διαθέτει. Ελεος πιά μέ τήν αδιαφορία μας. Ο Κύριος είπε θά σάς δώσω λόγο γιά νά μέ υπερασπιστείτε, μήν φοβάστε. Ας τόν χαστουκίσει τότε.
κατα πως δειχνουν τα πραγματα δεν εχει δυναμη κανενας να εμβαθυνει τοσο πολυ, οσο ο αμεθυστος, στην αιρεση. Οι πιο πολλλοι ουτε που ψιλιαζονται το ποσο προβληματικος ειναι ο Φλωροφσκυ. Πως να ψιλιαστουν πια ειναι η αιρεση; Το ξερω απο πρωτο χερι. Επειτα εχεις ολους τους γιαλατζι Ιακωβινους να ορυονται για τους κανονες και ολα αυτα, και να δημιουργουν μια πολυ εντονα αρνητικη ατμοσφαιρα η οποια κρυβει με τη βοη που σηκωνει, την εργασια που γινεται και παει να τους σακατεψει τους αιρετικους. Η εργασια ειναι αφανης αλλα θα την φανερωσει ο Θεος, και θα κλεισει ολα τα ανοητα στοματα των χατζατζαρηδων παλαιοτειχισμενων και των παιδιων του Πειραια. Πως να αποδομησεις τον Ζηζιουλα οταν ακους Φλωροφσκυ και κανεις εκατο μετανοιες; Δεν γινεται. Εχει δικιο ο αμεθυστος οταν λεει οτι δεν μπορουμε να περιμενουμε μονιμως απο τον Αγιο Γρηγοριο τον Παλαμα να βγαλει τα καστανα απο τη φωτια. Εδω ειναι η θεολογια απαραιτητη για να συντριψει τη σαβουρα. Ο Αγιος Παισιος ειπε οτι θα δωσει ο ΘΕΟΣ νεους παλαμαδες. Αμην.
Όπου δέν μπορείς νά τά βγάλεις πέρα πετάς μία μ....κία καί τελείωσες Τό τελευταίο σχόλιο 3.55 για τόν άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς γιατί δέν το υπέγραψες ; Τί φοβάσαι ; Ποιά είναι τά κριτήριά σου που μπορείς νά κρίνεις τους αγίους τους οποίους έκρινε η συνείδηση της εκκλησίας ; Τόσο αλαζόνας είσαι! Άν καί δογματικά είσαι τελείως ανερμάτιστος δέν έχεις τουλάχιστον λίγη ταπείνωση Αλλά άν καί δέν τό υπέγραψες η λαλιά σου σέ προδίδει αλλά καί τό θράσος σου φυσικά νά αμφισβητείς τις παραδοχές της εκκλησίας Ποιός νά κάνει λάθος άραγε ο αμέθυστος ή ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς Ιδού τό ερώτημα !
Πρόσεξε μήπως παραβιάσεις κανά κανόνα.
Τον σταμάτησε ο Ζηζιούλας, βεβαίως. Τουλάχιστον εδώ, Αμέθυστε, εσύ τον υπερασπίζεσαι. Τους ξηλώνεις κυριολεκτικά. Η φωνή πάντα υπάρχει.
Δέν σέ πήραν είδηση οι οικουμενιστές Μιά χαρά τσιράκι τους είσαι !
Αύριο φόρεσε πράσινα γυαλιά, γιά ξεκούραση.
Από μπούρδες σκίζεις !
Εχεις κι άλλον συνάδελφο στήν περιφρόνηση των κανόνων καί των διατετεγμένων ,τον Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο !
Σάν δέν ντρεπόμαστε λίγο !
Ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει τὴν εὐθύνη τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει καὶ τὸ δικαίωμα -τὸ θυμᾶσθε αὐτό, τὸ βρίσκουμε στὴν Ἐκκλησία πολλὲς φορές- τοῦ «δεσμεῖν καὶ λύειν», νὰ δένει καὶ νὰ λύνει μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ ἀνατρέπει ὅλους τοὺς Κανόνες, νὰ τοὺς ἀνατρέπει, τὰ πάνω κάτω νὰ φέρνει. Κάποιους νὰ τοὺς τηρεῖ διαφορετικὰ τελείως ἀπ’ ὅ,τι εἶναι καταγεγραμμένοι, κάποιους νὰ μὴν τοὺς τηρεῖ καθόλου. Ὁ Ἐπίσκοπος μπορεῖ νὰ τὰ διαχειριστεῖ αὐτά· πότε, ὅταν εἶναι νὰ ἀποβοῦν πρὸς ὄφελος πνευματικὸ τῶν ἀνθρώπων
Δικαιώματα στήν εκκλησία δέν υπάρχουν.
Ένα θέμα για (περαιτέρω) μελέτη: η θεολογία του Ρωμανίδη - η θεολογία του Πόποβιτς.
Εκτός από τους Αποτειχισμένους οι οποίοι βολεύτηκαν αφάνταστα με το: “ο οικουμενισμός είναι παναίρεση”, και τους παλαιοημερολογίτες. Είναι γι΄ αυτούς η μοναδική κλωστή από την οποία κρέμονται (βλ. τον πολυφημισμένο 15ον Κανόνα).
Όποιος ξέρει να διαβάζει θα καταλάβει πολλά. Ο νοών νοείτω.
Ποιά είναι τά κριτήριά σου βρέ ανόητε γιά νά κρίνεις τόν Ρωμανίδη καί τον Πόποβιτς που δέν ξέρεις τίποτα από θεολογία καί δογματικη ;
Γιά δώσε μας δείγμα τής γνώσεως πού διαθέτεις στήν θεολογία καί τήν δογματική;;
1)Αμέθυστε κάπου αναφέρεται ότι όταν κάνουμε λόγο για την λήψη του Παναγίου Πνεύματος εννοούμε όχι την Υπόστασή Του αλλά την ενέργειά Του. Υπάρχει λόγος που ενώ την ενέργεια αυτή την βιώνουμε ως Χάρι του Χριστού την ονομάζουμε Πανάγιο Πνεύμα;
2)
Σε άλλη ανάρτηση σου, κρίνοντας τον Ράμφο,δεν δέχεσαι αυτό που υποστηρίζει για ύπαρξη αναλογικής σχέσης μεταξύ ενυποστάτου του Λόγου και των ακτίστων ενεργειών. Αυτό σημαίνε ιότι υπάρχει ένα ενυπόστατο το οποίο είναι αυθυπόστατο(Λόγος) και ένα το οποίο είναι πάντα σε αλλη υπόσταση (ενέργειες);
Η Χάρις είναι τού Χριστού, δέν είναι τού Αγίου Πνεύματος. Γι' αυτό καί η εκκλησία λέει, η χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Είναι Πνεύμα Αγιον τό οποίο είναι ενυπόστατο. Οι άκτιστες ενέργειες τής Αγίας Τριάδος ουσιώνουν. Τό Αγιο Πνεύμα δίνει τά Χαρίσματα, τά οποία οικοδομούν τήν εκκλησία, τήν Κοινωνία, τήν Καινή Ζωή. Τό σώμα Χριστού. Τό οποίο έχει Νού Χριστού. Ο τηρών τίς εντολές τού Ιησού Χριστού, Τόν αγαπά δηλ. εξ' όλης τής ψυχής καί εξ' όλης τής διανοίας, ζεί μέσα στήν χάρη τού Κυρίου καί φτάνοντας σέ ηλικία χριστού δέχεται τόν Παράκλητο, τό Πνεύμα τής αληθείας. Αγαπά τόν πλησίον του ώς σεαυτόν. Ακολουθεί τόν Σταυρό τού Κυρίου. Πίνει από τό ποτήριό Του.
Ο Ράμφος είχε διαβάσει τούς Ρώσους καί νόμιζε ότι οι Υποστάσεις τού Χριστού καί τού Αγίου Πνεύματος είναι απλοί Δίοδοι πού επιτρέπουν τό πέρασμα τών ακτίστων ενεργειών στόν άνθρωπο καί τόν θεώνουν. Τό ίδιο πάνω κάτω είπε καί ο Ρωμανίδης.
Σχετικά με τον Ράμφο, θεωρεί ότι για να πάμε στην κατανόηση του ανθρώπινου προσώπου θα πρέπει να στραφούμε όχι στις ενδοτριαδικές σχέσεις των Υποστάσεων, αλλά στην Υπόσταση του Σαρκωθέντος Λόγου. Η ανθρώπινη υπόσταση υπάρχει ως εικόνα του Λόγου ακριβώς γιατί επιτρέπει την ενότητα δύο διαφορετικών φύσεων. Ο Λόγος ενώνει Θεία και ανθρώπινη φύση σε μία Υπόσταση, το ανθρώπινο πρόσωπο ενώνει ψυχή και σώμα αντιστοίχως.
Και στις δύο περιπτώσεις δηλαδή η υπόσταση δεν υπάρχει αποκλειστικά ως ετερότητα,όπως θέλει ο Γιανναράς, γιατί έτσι θα ήταν ένα Εγώ και μόνον, αλλά ως ο κοινός όρος δύο φύσεων, ως παράγοντας ενότητας.Ο προβληματισμός του Ράμφου από το σημείο αυτό και μετά είναι ότι για να οφείλεται στο πρόσωπο η ενότητα θα πρέπει η ενέργεια που την τελεί να πηγάζειαπό το ίδιο και όχι από την φύση. Αν παράγεται από την Θεία Φύση η ενέργεια της ενώσεως με την ανθρώπινη φύση στα πλαίσια απλώς της Υπόστασης του Λόγου τότε θα πρέπει αναγκαστικά να ερμηνεύσουμε τον ρόλο της Υπόστασης του Λόγου ως διόδου.Πρέπει η οφειλή της ένωσης των δύο φύσεων να πηγάζει από το πρόσωπο για να είναι προσωπική.Πρέπει να δείξουμε πως η Υπόσταση του Λόγου πραγματοποιεί αυτή την ένωση.
Ωραία έκθεση τού προβλήματος, φίλε. Ας ξεκινήσουμε μέ δύο διευκρινίσεις γιά δυό πράγματα πού δέν είναι τόσο αυτονόητα. Τό ένα είναι η ερμηνεία καθαυτή. Ερμηνεύεται μόνον ότι είναι τελειωμένο, ολοκληρωμένο. Τετελεσμένο. Τό έσχατο καί ονομάζεται εσχατολογία. Γεννήθηκε από τό τέλος τής φιλοσοφίας, τήν ολοκλήρωσή της, πού εξήγγειλε ο Χέγγελ. Δίνεται πάντοτε εκ' τών υστέρων καί είναι αναγκαία στήν αυτογνωσία. Τό άλλο, συναφές μέ τό πρώτο είναι τό κατ' εικόνα καί καθ' ομοίωσιν. Τό οποίο ερμηνεύεται σάν δυνάμει καί ενεργεία, σάν η σωτηρία μας νά είναι η πορεία από τό κατ' εικόνα στό καθ' ομοίωσιν, η οποία είχε μπλοκαριστεί γιά κάποιο λόγο καί ήρθε ο Χριστός στή γή γιά νά τήν ξεμπλοκάρει καί γιά νά μπορέσει τό κτιστό νά ζήσει μέ τόν τρόπο τού ακτίστου. Προσλαμβάνοντας μιά ειδική σπέσιαλ ενέργεια ή μιμούμενο τήν θέληση τού Πατρός. Θά συνεχίσω σέ λίγο.
Aς συνεχίσουμε. Δέν ταυτίζεται η Θεία Φύσις μέ τήν Υπόσταση. Ούτε η ενότης μέ τήν ένωση. Ο Λόγος δέν ενώνει τίς δύο φύσεις σέ μία υπόσταση αλλά υποστασιοποεί, διαφορετικά από τίς κοινές ενέργειες τής Αγίας Τριάδος πού ουσιώνουν. Ενδοτριαδικές σχέσεις δέν υπάρχουν. Είναι διδασκαλία τού Αυγουστίνου. Καί σύμφωνα μ' αυτή, σχέση σημαίνει αντίθεση, όπως τού Πατρός καί τού Υιού, τήν οποία αντίθεση συνθέτει ή γεφυρώνει τό Αγιο Πνεύμα σάν αγάπη. Εάν ενώνει τίς δύο φύσεις σέ μία υπόσταση, χάνεται τό ανθρώπινο θέλημα καί έχουμε μονοθελητισμό. Ο Ράμφος συμφωνεί μέ τόν Ακινάτη, ο Γιανναράς μέ τόν Αυγουστίνο μέσω Μπάρτ. Η ένωση είναι συνέργεια , δέν είναι ενέργεια. Στήν οικονομία τής Σωτηρίας έχουμε καί τήν πράξη τού Αγίου Πνεύματος, Ομοούσιον τού Πατρός καί τού Υιού. Αλλά καί τό Πρότυπο τής Θεοτόκου. Τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου. Τό αληθινό θέμα όμως είναι τό ανθρώπινο πρόσωπο, η ελευθερία! Ας θημηθούμε ότι σέ πλήρη ενότητα ψυχής καί σώματος ο Αδάμ έπεσε. Παρότι διέθετε τήν θεοποιό ενέργεια καί δέν ήταν μόνος. Οι εν λόγω θεόσοφοι χρησιμοποιούν τόν νόμο τής αναλογίας καί τής μιμήσεως. Πού ανήκουν στήν ανθρώπινη νόηση, αλλά δέν ισχύουν γιά τό σώμα. Η ψυχή μπορεί νά επιβάλλει τήν ενότητα αλλά εις βάρος τής ένωσης. Η ενότης είναι μέθεξη, η ένωση ονομάστηκε υιοθεσία. Η ενότης είναι ουσία καί ο σωσμένος δέν καθίσταται ομοούσιος. Η σωτηρία δέν είναι αποκατάσταση. Η Θεία φύσις είναι άκτιστη δέν είναι διαφορετική, όπως η ψυχή καί τό σώμα, πού είναι διαορετικά αλλά κτιστά. Η Δημιουργία καί η οικονομία δέν ταυτίζονται μέ τόν προαιώνιο θεό. Υπήρχε καί πρίν. Η δημιουργία έγινε εκ' τού μηδενός , η ενσάρκωση εκ' τού παντός, τής θεοτόκου, τής Παναγίας, ένεκεν. Τό άπειρο καί τό αιώνιο δέν είναι ιδιότητες τού θεού, αλλά υπάρχουν τού θεού ένεκεν. Οπως καί τό μηδέν, τής δημιουργίας ένεκεν. Ετερότης είναι η δημιουργία. Ο Κύριος δέν πρασέλαβε τό έτερον αλλά τό όμοιον.
Αν κατάλαβα καλά, πρέπει να μη ταυτίζουμε την Υπόσταση με το πρόσωπο γιατί με την μεν πρώτη δηλώνεται το κοινό στοιχείο της υπάρξεως μετά του ειδικού, "φύση μετά των συμβεβηκότων",αν θυμάμαι σωστά, ενώ με το δεύτερο δηλώνεται μόνο το ιδιαίτερο στοιχείο;
Εξ αυτού του δεδομένου λοιπόν είναι δυνατόν να πούμε ότι η Ενέργεια της υιοθεσίας μας από τον Θεό, το Πνεύμα το Άγιο, η Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι ενυπόστατη παρότι πηγάζει εκ της Θείας Φύσεως ακριβώς γιατί η Υπόσταση φέρει και το κοινό στοιχείο και όχι μόνο το ιδιαίτερο;
Γιατί δέν διαβάζεις τόν δεύτερο λόγο περί τού Αγίου Πνεύματος, τού Αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά;
Θα σου λύσω την απορία. Κάποτε είχες αναφέρει σε σχόλιο σου πάλι προς εμένα, στα πλαίσια μιας ανάρτησης σου για την επιστολή του Ταμπακόπουλου που φερόταν κατά της θεωρίας του Παλαμά, για τις ενέργειες του Θεού τα εξής: "Αλλαξε η υπόσταση. Δέν ουσιώνουν πλέον, είναι ενυπόστατες. Δέν τίς προσλαμβάνουμε, μάς προσλαμβάνουν. Είναι η Χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού". Τότε δεν κατάλαβα και πολλά.Τώρα που ήσουν λίγο πιο αναλυτικός σχετικά με την διάκριση των ακτίστων ενεργειών κατάλαβα τι περίπου εννοούσες τότε και έτσι εξηγείται το προηγούμενο μήνυμα.Το αξιοπρόσεχτο είναι ότι στο τέλος εκείνης της αναταλλαγής σχολίων μου χες προτείνει να διαβάσω τον δεύετρο λόγο του Αγίου Γρηγορίου για την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος.Μην ψάχνεις για κάτι πονηρό , Αμέθυστε.
ΣΥΜΦΩΝΟΙ!
Αμέθυστε, καλά που έβαλες το σχόλιο 4:30 σ' αυτή την ανάρτηση.
12:59 π.μ.
Γιατί;
Δημοσίευση σχολίου