Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Σχόλιο στόν Παπαθανασίου


Πόσοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἀπομακρύνονται μὲ ἔχθρα ἀπὸ τὸν Χριστὸ γιατί τοὺς ἀπογοήτευσε στὴν μία ἢ στὴν ἄλλη ἐλπίδα τους. Θυμᾶμαι μία γυναίκα ποὺ ἦταν πιστὴ ὅλη τὴν ζωή της, καὶ ὅταν ὁ ἐγγονὸς της πέθανε -ἕνα μικρὸ ἀγόρι- μοῦ εἶπε: «Δὲν πιστεύω πιὰ στὸν Θεὸ· πῶς μπόρεσε νὰ μοῦ πάρει τὸν ἐγγονό μου;». Κι ἐγὼ τῆς εἶπα: «Ἄλλα πιστεύατε, ἐνῶ πέθαιναν χιλιάδες, μυριάδες ἄνθρωποι…» Μὲ κοίταξε καὶ μοῦ εἶπε: «Μὰ γιατί ἔγινε αὐτὸ σὲ μένα; Δὲν μ’ ἐνδιαφέρει, αὐτὰ δὲν ἦταν παιδιά μου».


Άγιος Μάξιμος: Δεχόμαστε στον Χριστό, δύο φυσικάς ενεργείας και δύο φυσικά θελήματα ούχ υπεναντία... αλλ’ επόμενον το ανθρώπινον αυτού θέλημα.. και υποτασσόμενον τω θείω αυτού και πανσθενεί θελήματι.
-Γρ. Παλαμά: περί ενώσεως και διακρίσεως!
6.163. Μερετάκης! Άλλο είναι ουσία και ενέργεια και έτερον ουσία και φύσις.
Άλλο είναι η ενέργεια και άλλο το ενεργητικόν. Ενέργεια είναι η δραστική και ουσιώδης κίνησις τής Φύσεως ενεργητικόν δε η Φύσις από την οποίαν προέρχεται η ενέργεια.
Η ουσία είναι αιτία των ενεργειών. Αλλά ουδεμία ενέργεια είναι αυθυπόστατος. Το αγαθόν και το υπερούσιον, το άναρχον και το άπειρον κ.τ.λ. είναι περί τον Θεόν εξ’ αϊδίου.
Ως ενεργείας του Θεού πρό των αιώνων εννοούμε την ζωή, την αθανασία, την απλότητα, την απειρία, όλα τα Φύσει περί τον Θεόν! Η ενέργεια είναι διαφορετική από τον Φύσιν. Διότι η Φύσις είναι ενεργητική, όχι ενέργεια.
Αλλά και φυσικά Ιδιώματα λένε οι Πατέρες τις ενέργειες. Ο Χριστός έχει κατάλληλα είς τας δύο φύσεις Ιδιώματα. Δύο φυσικές θελήσεις, ενέργειες, δύο αυτεξούσια και σοφίαν και γνώσιν. Δεν λέγονται Φύσεις τα Φυσικά Ιδιώματα, ούτε τα υποστατικά τα οποία είναι επίσης πολλά περί έκαστον υπόστασιν. Έκ της Ουσίας η ενέργεια. Η μια αιτία, η άλλη αιτιατή, η μια αυθυπόστατος, η δε άλλη καθ’ εαυτήν ανυπόστατος.
Μάξιμος κεφ. Θεολογικά 2,86! Η βασιλεία του Χριστού είναι κάτι υπέρ τούς αιώνας, είναι δε η κληρονομία των σωζομένων! Θα κληρονομήσουν την Φύσιν και ουσίαν του Θεού; ΌΧΙ βέβαια, αλλά την θεοποιόν Χάριν και την θείαν βασιλείαν, η οποία αν και δεν είναι Φύσις (εφόσον η Φύσις αμέθεκτος), είναι όμως Φυσική  ενέργεια του Θεού ακολουθούσα φυσικώς τον Θεόν και παρατηρούμενη περί αυτόν αχωρίστως.
Άγιος Μάξιμος 2.14Β Μερετάκης 6.267
Ο Αδάμ διέπραξε δύο αμαρτίες παραβαίνοντας την θεία εντολή: Η μια ήταν αμαρτία τής προαίρεσης που άφησε με την θέλησή της το αγαθό. Η άλλη της Φύσεως που άφησε χωρίς να το θέλει την αθανασία, εξαιτίας της προαίρεσης. Η μια διαβλητή η άλλη αδιάβλητη. Ο Κύριος έλαβε την παθητότητα της φύσης μας, στολισμένη με την αφθαρσία της προαίρεσης!
Ο προαιώνιος τρόπος υπάρξεως του Υιού και το ίδιον Αυτού είναι η εκ του Πατρός γέννησις.
Η γέννησις όπως και η αγεννησία δεν είναι Φύσις, αλλά περί την Φύσιν. Η γεννηθείσα υπόστασις είναι διαφορετική της φύσεως. Η γέννησις είναι τής του Πατρός φύσεως έργον και ούχι έργον της θελήσεως.
Ο Θεός είναι αιωνίως αγάπη. Αλλά δεν είναι μόνον Αγάπη. (Είναι αγαθότης  κ.τ.λ)
Δεν υπάρχει μόνον διαφορά ουσίας και υποστάσεως, υπάρχει και διαφορά υποστάσεως και υποστατικών.
Τα υποστατικά είναι χαρακτηριστικά υποστάσεως. Τα υποστατικά λοιπόν δεν ονομάζονται υποστάσεις και αυθυπόστατα αλλά ενυπόστατα ως περί την υπόστασιν όντα. Τα υποστατικά δεν μπορεί να είναι κοινά.
Η Εκκλησία, όπως φανερώνουν και οι επιστολές του Απ. Παύλου δεν υπήρξε ποτέ χωρίς τις διατυπώσεις που αποτελούν την αλήθεια της πίστεώς μας.
Η ένωσις των δύο φύσεων δεν είναι υποστατική, όπως ισχυρίζεται ο Παπαθανασίου, διότι τα υποστατικά ιδιώματα, δεν είναι η υπόστασις.
Δεν ενσαρκώθηκε ή ενανθρώπησε ο Χριστός για να μας σώσει από την αμαρτία αλλά για να δημιουργήσει καινούργια κτίση.
                                  ~ ~ ~ ~ ~ ~
Εαν οι αιρέσεις που αντιμετώπισε η Εκκλησία του Βυζαντίου είχαν σαν αιτία την προσπάθεια τού Ελληνικού Πνεύματος να προσλάβει τον Κύριο, τον Θεάνθρωπο, οι σύγχρονες παρεκτροπές τού Οικουμενισμού είναι προσπάθειες της Ορθοδοξίας να προσλάβει τον Αντίχριστο.
Αυτό είναι το νόημα της Ανθρωπολογίας.
Αμέθυστος. 

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...


Εαν οι αιρέσεις που αντιμετώπισε η Εκκλησία του Βυζαντίου είχαν σαν αιτία την προσπάθεια τού Ελληνικού Πνεύματος να προσλάβει τον Κύριο, τον Θεάνθρωπο, οι σύγχρονες παρεκτροπές τού Οικουμενισμού είναι προσπάθειες της Ορθοδοξίας να προσλάβει τον Αντίχριστο.
Αυτό είναι το νόημα της Ανθρωπολογίας"
!!!

Ανώνυμος είπε...

«Η ένωσις των δύο φύσεων δεν είναι υποστατική, όπως ισχυρίζεται ο Παπαθανασίου, διότι τα υποστατικά ιδιώματα, δεν είναι η υπόστασις.»

« ... Τούτη η ένωση λέγεται καθ’ υπόσταση ( βλέπε Ιωάννου Δαμασκηνού, έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως 3, 3 Pg 94, 993A κ.ε. ), δηλαδή ουσιαστική, αληθινή, πραγματική. Ο όρος αυτός είναι πατερικός· νεώτερος όρος είναι η έκφραση: υποστατική ένωση των δύο φύσεων του Χριστού.»
(από http://www.oodegr.com/oode/theos/yios/aireseis_xalkidona_1.htm)

βλ.επίσης:
http://bit.ly/1lSDALl
http://bit.ly/1lSDBih
http://bit.ly/1lSDAel
http://bit.ly/1lSDFyC

Καλά, όλοι "αιρετικοί" είναι;
Ή μήπως παίζουμε με τις λέξεις;

Ν.

amethystos είπε...

Η νεώτερη έκφραση στηρίζεται στήν πλάνη ότι η αγάπη είναι η ουσία τού Θεού καί είναι αποτέλεσμα τού Φιλιοκβε,όπου τό Αγιο Πνεύμα δέν υπάρχει αλλά είναι η αμοιβαία αγάπη τού πατρός καί τού υιού,καθότι οι λατίνοι πιστεύουν σέ δύο πρόσωπα, στό εξής ένα τού οικουμενισμού, τόν πατέρα. Πιστεύουμε σέ διαφορετικούς θεούς καί ο θεός τών λατίνων καί τού Ζηζιούλα είναι είδωλο.

Ανώνυμος είπε...

Γιατί έχετε αντίρρηση στον όρο υποστατική ένωση των δύο φύσεων που χρησιμοποιεί ο Παπαθανασίου;

Ανώνυμος είπε...

Γιατί οι οικουμενιστές είναι ενωμένοι και συμπαγείς με σύμπνοια καί κοινό λόγο ενώ οι Χριστιανοί είναι χωρισμένοι σε μύρια κομμάτια και αντιπαλεύονται με μίσος προσπαθώντας νά φάει ο ένας τόν άλλον;

amethystos είπε...

Γράφει ο Βελιμίοροβιτς τό εξής :

"Καθόσουν στο τρένο και σώπαινες. Δίπλα σου κάθονταν κάποιοι κύριοι και συζητούσαν για τους μεγάλους ανθρώπους. Ένας απ’ αυτούς απαριθμούσε ονόματα μεγάλων προσωπικοτήτων που εκτιμά και μεταξύ άλλων ανέφερε και το όνομα του Ιησού Χριστού. Κάποιος άλλος είπε ότι αυτός δεν θεωρεί τον Χριστό μεγάλο άνθρωπο. Και άρχισαν να φιλονικούν γύρω από τον Κύριό μας, κατά την προφητεία του Αγίου Συμεών ότι Αυτός θα είναι «εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον» ( Λουκ. 2,34 ) . Τότε εκείνοι οι άνθρωποι απευθύνθηκαν σ’ εσένα και ρώτησαν, εάν εσύ θεωρείς τον Χριστό μεγάλη προσωπικότητα . Εσύ απάντησες όχι. Ο Χριστός δεν είναι για σύγκριση. Ο Χριστός δεν είναι μεγάλος άνθρωπος. Είναι Θεός. Ακούγοντας τα λόγια σου όλοι γέλασαν και άρχισαν να χλευάζουν την πεποίθησή σου περί του Υιού του Θεού. Μέχρι πριν λίγο διαχωρισμένοι μεταξύ τους, όπως τότε που ο Πιλάτος και ο Ηρώδης συμφιλιώθηκαν όταν ήθελαν να καταδικάσουν τον Χριστό. Κι έτσι εσύ υπό την μάστιγα των κοροϊδιών και χλευασμών ταξίδευες έως τον τόπο σου."
- Επομένως είναι ενωμένοι κατ`αρχάς επειδή μάχονται τόν Χριστό. Καί τόν χριστιανό. Αλλά δυστυχώς Χριστιανός δέν υπάρχει , υπάρχουν μόνο χρισταινοί. Δυστυχώς συνεχίζουν οι χριστιανοί νά λένε : "εγώ είμαι τού Πέτρου", "εγώ είμαι τού Πάύλου".
Δυστυχώς η προσωπολατρεία επισκιάζει τόν Κύριο.
Έχουν φτάσει σέ τέτοια κατάπτωση πού μερικοί με θράσσος δηλώνουνν "αληθινοί χριστιανοί", ενώ θά έπρεπε νά γνωρίζουν ότι μόνο ο Χριστός είναι η Αλήθεια.
Αλλά υπάρχει καί κάτι άλλο : οι οικουμενιστές διαθέτουν μία αξία, τής μορφώσεως. Καί υπακούνε στόν πιό μορφωμένο. Είναι η τρέχουσα κοσμική αξία.
Οι σημερινοί χριστιανοί δέν είναι ούτε κοσμικά μορφωμένοι, ούτε εκκλησιαστικά μορφωμένοι, ούτε ζητούν τήν χάρι πού συγκροτεί τήν εκκλησία. Κάι έτσι νομοτελειακά, γιά νά γλιτώσουν από τό χάος στό οποίο βρίσκονται, προσκολώνται σέ πρόσωπα τά οποία επενδύουν μέ ιερότητα.
Πρόσωπα τά οποία είναι μεγάλες εκκλησιαστικές προσωπικότητες, καί διαφωνούν μεταξύ τους προσπαθώντας νά αποδείξουν ότι ο δικός τους είναι ανώτερος από όλους. Δέν έχουν κοινό εχθρό γιά νά τούς ενώσει. Καί η επένδυση σέ "ιερή" προσωπικότητα είναι υποκειμενική έτσι ώστε εάν δέν αναγνωριστεί χάνουν καί τό υποκείμενό τους. Βρίσκονται σέ ιερό πόλεμο, όπως οι μωαμεθανοί προσπαθώντας νά υποτάξουν τούς απίστους.

amethystos είπε...

Η υποστατική ένωση τών δύο φύσεων είναι μιά έκφραση πού θά μπορούσε νά ταιριάξει στήν κατά χάριν ένωση τού ανθρώπου μέ τόν Κύριο.Τά υποστατικά είναι περί τήν υπόσταση.Καί οι δύο φύσεις ενώθηκαν ασυγχύτως καί αδιαιρέτως από τό δεύτερο πρόσωπο τής Αγίας Τριάδος. Διαφορετικά η ενανθρώπιση είναι φανταστική καί έγινε γιά νά μάς αποκαλυφθεί ο τρόπος τής θεοποιήσεώς μας. Μέ τόν Αδάμ γίναμε σάν θεοί καί τώρα μέ τόν δεύτερο Αδάμ γινόμαστε σάν αληθινοί θεοί.