Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΓΓΛΙΑΣ - επανάληψη -

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

Όπως δε ορθά ελέχθη, «ο Χριστός είναι το πρόσωπο Εκείνο, το οποίο γεννήθηκε και ανατράφηκε από τον Ιουδαϊσμόν, και αποτελεί μέρος της μακρόχρονης, πλούσιας παραδόσεώς του. Ο μεσσιανικός ρόλος του Χριστού δεν δημιουργήθηκε από τους Χριστιανούς, αλλά από τον  Ιουδαϊσμόν· Σ᾽αυτόν προϋπήρχε μια μεσσιανική προσδοκία, την οποία ο Χριστός ζήτησε να εκπληρώσει» (Τablet. "Jesus and the Jews"). Γι’ αυτό είναι καιρός οι Ιουδαίοι και οι Χριστιανοί διανοούμενοι και Θεολόγοι να μελετήσουν με νέο πρίσμα τις σχέσεις του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού και να ανακαλύψουν νέους  τρόπους επαναπροσέγγισής τους προς δόξαν Θεού, ο οποίος «ἐπ’ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Υἱῷ δι’ οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν». (Εβραίους Κεφ. Α, 3)


Σχόλιο: Γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ότι στην Εκκλησία μας δεν υπάρχει Ιουδαίος ούτε Έλλην, ούτε άρσεν ούτε θήλυ. Σήμερα μαθαίνουμε από όλες τις πλευρές ότι ετοιμάζεται μια Εκκλησία η οποία θα έχει και Ιουδαίους και Έλληνες και Λατίνους και Γερμανούς και Μωαμεθανούς. Και επομένως πρέπει να ασκηθούμε στην ανοχή της διαφορετικότητος. Φυσικά πρόκειται για μια Εκκλησία που δεν έχει πλέον καμία σχέση με τον Κύριο, με την ένωση μαζί Του, με την αγιότητα, αλλά με την πορνεία και την εξουσίαν.  ΜΙΑ ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
Τι λέει λοιπόν ο Θυατείρων αντί του Ζηζιούλα; ΟΤΙ ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ ΜΙΑ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Ο ΑΘΕΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΛΛΑ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ. Ο αθεόφοβος. 

Αυτή η προκλητική δήλωση κατάγεται απευθείας από το βασανισμένο κρανίο του Ζηζιούλα. Ο Ζηζιούλας διδάσκει ότι τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος δεν έχουν ταυτόχρονη ύπαρξη. Προϋπήρχε ο Πατήρ και στην συνέχεια γεννήθηκε ο Υιός ο οποίος είναι δεύτερος Θεός στην Ιεραρχία της Αγίας Τριάδος. Παρομοίως η μεσσιανική παράδοση προϋπήρχε του Χριστού. ΔΕΝ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΟΥ. Ο Χριστός ήταν ένας μεγάλος μεσσίας ο οποίος δέχτηκε το βαρύ φορτίο της Ιουδαϊκής παραδόσεως. Έτσι δίπλα στην Βίβλο, πολύ σύντομα, νομίζουν ότι θα έχουμε την Καμπάλλα και την Τορρά, όπως και το Κοράνιο.
 

Δεν έχουμε να κάνουμε πλέον με ανθρώπινα πλάσματα, αλλά με κατειλημμένους από τον δαίμονα. Ας σκεφτούν καλύτερα σε ποιόν φιλάνε το χέρι όλα τα μαμόθρεφτα της σημερινής Ορθοδοξίας. 

Αμέθυστος. 


 ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ


Πρόκειται περί ευθείας αρνήσεως της Θεότητας του Χριστού. Ο Χριστός "ζήτησε" να εκπληρώσει τη μεσσιανική προσδοκία. Από ποιον δλδ "ζήτησε" αυτό το πράγμα; Ο Ζηζιούλας διδάσκει πως ο Κύριος είναι δεύτερος Θεός αλλά νομίζω πως ο Θυατείρων πάει ακόμα πιο μακριά τη βαλίτσα της βλασφημίας και υποβιβάζει τον Κύριο σε απλό άνθρωπο, στα ίδια μέτρα με το ψευδοπροφήτη Μωάμεθ. Φαίνεται πως για την οικουμενιστική εκκλησία η αιρετική διδασκαλία του Ζηζιούλα δεν είναι αρκετή. Ακόμα και το "δεύτερος Θεός" μάλλον δεν καλύπτει τους οικουμενιστές. Ο Κύριος πρέπει τελικά να εξισωθεί με τον Μωάμεθ, το Βούδα κ.ο.κ. Ο Θυατείρων, αν δεν είναι δαιμονισμένος, είναι σίγουρα ψυχανώμαλος.

Χριστός Ανέστη!

Γεώργιος


ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ, ΑΔΕΛΦΕ. Πρόσθεσε κάτι σημαντικό ο λόγος σου. Ο Οικουμενισμός πήγε ήδη πέρα από τόν Ζηζιούλα. Ενός κακού μύρια έπονται. Δέν τό είχα συνειδητοποιήσει τόσο καθαρά. Κάτι διαφορετικό καταλάβαινα στήν Ακαδημία Βόλου αλλά τώρα μού είναι ξεκάθαρο. Εύχομαι νά αναλάβουν επιτέλους δράση οι ορθόδοξοι. Γιατί μέχρι στιγμής κινούνται οι κακόδοξοι όλων τών αποχρώσεων. Καί είναι κατανοητό. Ο πρεσβύτερος υιός ζητούσε δικαιολογία γιά νά φύγει από τόν Πατέρα. Αυτοί είναι οι διάφοροι παλαιοημερολογίτες, οργανωσιακοί καί αποτειχισμένοι. Αυτοί φεύγουν καί φτιάχνουν δική τους "εκκλησία".
Μόνον ο άσωτος ο οποίος επέστρεψε ήδη στόν Πατέρα μπορεί νά φανερώσει τήν Εκκλησία τού Κυρίου τήν οποία δέν μπορεί νά ακουμπήσει τό σκότος. Κάτι πού προγευόμαστε ήδη μέ τούς τελευταίους μας Αγίους. Διότι ο Κύριος μάς έδωσε ήδη Αγίους οι οποίοι επέστρεψαν, δέν ήταν πάντα διπλα Του, όπως στήν πρώτη Εκκλησία. Άκουσαν τόν Λόγο του Κυρίου "μετανοείτε ήγγικεν γάρ η Βασιλεία τών Ουρανών". Σήμερα οι περισσότεροι ορθόδοξοι έχουν γεννηθεί στήν εκκλησία. Καί δέν καταλαβαίνουν τήν αντίφαση, ότι η Εκκλησία δέν είναι εκ τού κόσμου τούτου.
Αμέθυστος

21 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αμέθυστος έγραψε:

" Γιατί μέχρι στιγμής κινούνται οι κακόδοξοι όλων τών αποχρώσεων. Καί είναι κατανοητό. Ο πρεσβύτερος υιός ζητούσε δικαιολογία γιά νά φύγει από τόν Πατέρα. Αυτοί είναι οι διάφοροι παλαιοημερολογίτες, οργανωσιακοί καί αποτειχισμένοι. Αυτοί φεύγουν καί φτιάχνουν δική τους "εκκλησία".


.......Νομίζω αδελφέ Αμέθυστε, ΔΕΝ θυμάσαι καλά. ο πρεσβύτερος υιός ΔΕΝ έφυγε ΠΟΤΕ από το σπίτι του πατέρα. Απλά, ήταν ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΟΣ όπως οι περισσότεροι Εβραίοι τους οποίους προσπαθούσε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ να αφυπνίσει ο Κύριος, με τις Παραβολές του. Δεν του περίσσευε, του πρεσβύτερου Υιού, η ευσπλαγχνία για τον αδελφό του τον παραπεσόντα, ΑΛΛΆ...ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΔΕΝ την ξόδεψε μετά πορνών και γουρουνιών σε ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΑ ΤΣΙΡΚΑ, όπως βλέπουμε με τους δικούς σου τους ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΤΕΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΕΣ, να γίνεται σήμερα.

Προσπαθείς να δικαιολογήσεις ΤΑ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ΜΕ ΣΤΡΕΨΟΔΙΚΙΕΣ και ΠΡΟΣΩΠΟΛΑΤΡΙΕΣ και ΓΕΡΟΝΤΟΛΑΓΝΕΙΕΣ αλλά από τους Αγίους Πατέρες άλλα διδαχτήκαμε και παρελάβομεν.

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΤΕ, άν ΠΡΑΓΜΑΤΙ είστε απλοί άνθρωποι σαν και μας, και όχι πρακτόρια-ρουφιάνοι, που σας ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ οι "φίλοι" μας οι Εγγλέζοι, για να βάζετε φωτιές στο διαδίκτυο ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ που ΑΝΤΕΧΟΥΝ τον ονειδισμό του "παλαιοημερολογίτη" επειδή ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ (οι "παλαιοημερολογίτες") "εν οίς έμαθον και επιστώθησαν" υπό των Αγίων Πατέρων τους, επί αιώνες.


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

amethystos είπε...

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΣΩΤΟΣ ΥΙΟΣ. Καί όπως ομολογείς καί ο ίδιος οι εβραίοι έφυγαν από τήν κλήση τού Κυρίου, όπως καί οι σημερινοί παλαιοημερολογίτες. Μωραίνει Κύριος.... Δέν ρωτήσατε ποτέ τόν Κύριο άν συμφωνεί μέ τήν μωρία σας. Καί λιθοβολείτε επι πλέον καί αυτούς πού ρώτησαν. ποιος μπόρεσε ποτέ νά συνεννοηθεί μέ τήν μωρία; Είναι αντικρουόμενες έννοιες. Διαφορετικά είδη. ούτε μαθηματικές πράξεις δέν γίνονται.Πώς νά προσθέσουμε πατάτες μέ ντομάτες; χωρίς νά χαθεί η ουσία καί τών δύο; Σάς κρατάει ο θεός σάν παραδείγματα πρός αποφυγήν.

χαλαρωσε είπε...


Ματθ. 25,14 Διότι η βασιλεία των ουρανών και η δευτέρα παρουσία του υιού του ανθρώπου ομοιάζει προς ένα άνθρωπον, ο οποίος, προκειμένου να ταξιδεύση, εκάλεσε τους δούλους του και παρέδωκε εις αυτούς όλα τα υπάρχοντά του, επί αποδώσει λογαριασμού.
Ματθ. 25,15 Και εις μεν τον ένα έδωκε πέντε τάλαντα, στον άλλον δύο, στον τρίτον ένα, σύμφωνα με την ικανότητά που είχε ο καθένας. Και αμέσως εταξίδευσε εις μακρυνήν χώραν.
Ματθ. 25,16 Εκείνος που επήρε τα πέντε τάλαντα, επήγε ειργάσθη με αυτά και εκέρδησε άλλα πέντε τάλαντα.
Ματθ. 25,17 Το ίδιο και εκείνος που είχε τα δύο, εκέρδησε άλλα δύο.
Ματθ. 25,18 Εκείνος όμως που επήρε το ένα τάλαντον, επήγε, έσκαψε εις την γην και έκρυψε εκεί τα χρήματα του κυρίου του. (Δεν ήτο κλέπτης και καταχραστής, αλλά αμελής και πονηρός. Δεν κατησώτευσε το τάλαντον, αλλά το αφήκε αχρησιμοποίητον, πράγμα που φανερώνει ασέβειαν και απείθειαν προς τον κύριόν του).
Ματθ. 25,19 Υστερα από πολύν χρόνον, ήλθε ο κύριος εκείνων των δούλων και εζήτησε από αυτούς λογαριασμόν.
Ματθ. 25,20 Και προσελθών εκείνος ο οποίος είχε πάρει τα πέντε τάλαντα επρόσφερε και άλλα πέντε τάλαντα λέγων• “Κυριε, πέντε τάλαντα μου παρέδωκες. Ιδού άλλα πέντε τάλαντα εκέρδησα με αυτά”.
Ματθ. 25,21 Τοτε είπε ο κύριος αυτού• “Εύγε δούλε, αγαθέ και πιστέ! Εις ολίγα υπήρξες πιστός, εις πολλά θα σε εγκαταστήσω. Είσελθε δια να λάβης μέρος εις την χαράν του Κυρίου σου”.
Ματθ. 25,22 Προσελθών δε και εκείνος, που είχε λάβει τα δύο τάλαντα, είπε• “Κυριε, δύο τάλαντα μου παρέδωκες• ιδού άλλα δύο εκέρδησα επάνω εις αυτά”.
Ματθ. 25,23 Είπε δε προς αυτόν ο Κυριος του• “Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ! Εις ολίγα υπήρξες πιστός, εις πολλά θα σε εγκαταστήσω. Ελα και συ μέσα, δια να απολαύσης την χαρά του Κυρίου σου”.
Ματθ. 25,24 Προσήλθε δε και εκείνος, που είχε λάβει το ένα τάλαντο, και είπε• “Κυριε, σε εγνώρισα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος, που θερίζεις εκεί όπου δεν έσπειρες και μαζεύεις από εκεί όπου δεν εσκόρπισες.
Ματθ. 25,25 Και επειδή εφοβήθηκα, επήγα και έκρυψα το τάλαντόν σου μέσα εις την γην. Ιδού έχεις αυτό που σου ανήκει”.
Ματθ. 25,26 Αποκριθείς δε ο Κυριος αυτού του είπε• “δούλε πονηρέ και οκνηρέ! Εγνώριζες ότι εγώ θερίζω εκεί όπου δεν έσπειρα και μαζεύω από εκεί όπου δεν εσκόρπισα.
Ματθ. 25,27 Επρεπε λοιπόν συ να καταθέσης τα χρήματά μου στους τραπεζίτας και όταν εγώ θα ερχόμουν, θα έπαιρνα με τον τόκο του αυτό που είναι ιδικόν μου.
Ματθ. 25,28 Παρτε, λοιπόν, από αυτόν το τάλαντον και δώστε το εις εκείνον, που έχει τα δέκα τάλαντα.
Ματθ. 25,29 Διότι εις εκείνον ο οποίος με την εργασίαν και την τιμιότητά του έχει αυξήσει αυτό που του εδόθη, θα του δοθούν και άλλα πολλά με το παραπάνω. Από εκείνον δε που του εδόθησαν μεν χαρίσματα, αλλά δεν τα εκαλλιέργησε, θα του αφαιρεθή, και αυτό που του εδόθη.
Ματθ. 25,30 καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.

Μαλλον ο μεγαλος αδερφος ποτε του δεν πηρε στα σοβαρα το γεγονος οτι ηταν στο σπιτι του πατερα. Ουτε κρυωσε ουτε διψασε ουτε ο αγερας τον χτυπησε ουτε κοιμηθηκε στους χοιροσταυλους. Και ουτε καταλαβε ποτε οτι η σωτηρια ειναι γι αυτους που εχουν αναγκη σωτηριας. Ο ιδιος ποτε δεν ενιωσε την αναγκη να σωθει. Ηταν δικαιωμενος. Τωρα το οτι δεν κατασπαταλησε την περιουσια του τι να πει κανεις. Η παραβολη τα λεει ολα φιλε. Εσεις εχετε αναγκη σωτηριας; Εχετε ερθει αντιμετωποι με το σκοτος για να δειτε και πιο ειναι το φως που ο ασωτος αναγνωριζει; Αντιλαμβανεστε οτι ο μεγαλος ειναι στο σκοτος και δεν ξερει καν τι ειναι αυτο; Και φυσικα που να παρει χαμπαρι τι εστι φως. Αναστηθειτε και κρατειστε τη λαμπαδα. ΦΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΦΑΙΝΕΙ ΠΑΣΙ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Ανώνυμος είπε...

Έχεις ένα εμ-παθές θέμα με τους παλαιοημερολογίτες. Να το προσέξεις αδελφε. Νομίζω τους φτύνεις τόσο άγρια επειδή κατά βάθος θα ήθελες - συγχαρητηρίως- να τους φιλήσεις!

amethystos είπε...

Ζηζιουλικές αγαπολογίες τής πλάκας.
461. « Δεν παίρνει ο άνθρωπος ως μισθό των πράξεών του τη θεία βοήθεια ». Λεγόμενο αυτό έτσι απλά, είναι ψέμμα, και μάρτυρας γι’ αυτό ο ιερός Παύλος˙ γιατί θέλοντας να μιλήση εκείνος για τη χάρι δεν λέει έτσι απλά, αυτό που λέει ακριβώς ο Θωμάς, αλλά παίρνει το σχήμα κάποιου που ρωτά και λέει˙ « θέλω μαθείν, εξ έργων νόμου το πνεύμα ελάβετε ή εξ ακοής πίστεως ; » ( Γαλ. Γ΄2 ). Είναι δε η πίστη, με την οποία γεννιέται η χάρις στην ψυχή, το κράτιστο έργο απ’ τις πράξεις της ψυχής. Γι’ αυτό λέει ο Παύλος˙ « εν ώ και πιστεύσαντες εσφραγίσθητε τω Πνεύματι της επαγγελίας τω αγίω » ( Εφες. α΄13 ). Και πριν δε απ’ αυτόν υπόσχεται ο Χριστός ως δώρο της πίστεως το Πνεύμα το άγιο ( Ιωάν. Κ΄22 ).[Ας ακούσουν λοιπόν τόν Κύριο οι διάφοροι αποτειχισμένοι οι οποίοι παρασύρουν τόσες ψυχές στήν κακοδοξία]

χαλαρωσε είπε...

ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΔΕΝ την ξόδεψε μετά πορνών και γουρουνιών σε ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΑ ΤΣΙΡΚΑ, όπως βλέπουμε με τους δικούς σου τους ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΤΕΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΕΣ, να γίνεται σήμερα.

Ετερον σχολιον.
Φαινεται να αποδιδεις στοιχεια αρετης στο γεγονος οτι ο μεγαλος δεν κατεφαγε την περιουσια του πατρος και αρα αποδιδεις μομφη στο γεγονος οτι ο μικροτερος τα εφαγε ολα. Ομως αυτο που εχει αξια φιλε ειναι το ημαρτον και οχι ολα τα αλλα. Τα αλλα υπαρχουν για να μας δειξει ο Κυριος οτι το ημαρτον ειναι η τελικη κατασταση. Ποιανου το εγω στραπατσαριστικε; Του ασωτου. Ποιος ειπε το ημαρτον; Ο ασωτος. Ποιος ειπε να σωθω κι ας ειμαι και ο τελευταιος; Ο ασωτος. Ποιος ειπε θα παω στον πατερα πισω; Ο ασωτος. Τελικα ο μεγαλος αδερφος υπαρχει για να ξερουμε οτι οφειλουμε να ειμαστε με τον ασωτο πασι θυσια.

Επιπλεον. Αμεθυστε επειδη η παραβολη διδασκεται στο γυμνασιο, πληροφοριακα να σας πω οτι δεν τιτλοφορειται ως ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ ΥΙΟΥ οπως εμεις μαθαιναμε πιτσιρικια, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΜΑΘΕΙ, αλλα ζηζιουλοαναβαθμιστηκε και χαρακτηριζεται ως παραβολη του ΣΠΛΑΧΝΙΚΟΥ ΠΑΤΕΡΑ και σε παρενθεση ΑΣΩΤΟΥ ΥΙΟΥ.

Ανώνυμος είπε...

" άρες μάρες" "άλλα 'ντ' άλλα και της Παρασκευής το γάλα" και ..."άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε"!
;-(

amethystos είπε...

Είμαστε εννοιολογικά ασθενείς καί δέν πιάνουμε τά βαθειά νοήματα.

Ανώνυμος είπε...

Ο/Η χαλαρωσε είπε: "...Τελικα ο μεγαλος αδερφος υπαρχει για να ξερουμε οτι οφειλουμε να ειμαστε με τον ασωτο πασι θυσια.

Και ο μεγάλος υιός και ο άσωτος, μας δειχνουν την σπλαχνικότητα του Πατέρα. Δεν είμαστε με τον άσωτο, πάση θυσία, επειδή είπε: "ήμαρτον". Είμαστε με το Πατέρα. Αν ο άσωτος στον δρόμο της επιστροφής εύρισκε κάπιον θησαυρό, χρήματα κ.τ.λ. θα συνέχιζε το ταξίδι της επιστροφής ή θα λοξοδρομούσε;

amethystos είπε...

Θά ξαναγύριζε στά γουρούνια;Οι πατέρες λένε,εξουθένωσε τήν λογική σου, αλλά υποκρινόμαστε ότι δέν γνωρίζουμε ότι η πτώση τού ανθρώπου αφορά τήν σεξουαλική ηδονή καί τήν χρήση τού άλλου καί τήν λογική καί τήν χρήση τού άλλου.

Ανώνυμος είπε...

και να μην ξεχνάμε ότι ο μεγάλος αδελφός δεν γνώρισε την πτώση με τις ηδονές της. Προφυλάχτηκε μένοντας δίπλα στον πατέρα;

ΚΣΝ

amethystos είπε...

Γιατί τά γλέντια πού ποθούσε τί ήταν;

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει, πτώση ήταν.
Αλλά τα ποθούσε, δεν τα γεύτηκε όμως!
Έχει και αυτό την αξία του.
Σημασία, κατά την γνώμη μου, έχει ο πατέρας. Δεν βίασε κανέναν και για τίποτα.

ΚΣΝ

amethystos είπε...

Η στέρηση ακριβώς γεννά τήν ψυχολογία.Δέν επιτρέπει ούτε τό ξεπέρασμα μέ τήν πίστη καί τήν άσκηση, ούτε τήν μετάνοια. Καί η στέρηση τής ηδονής βρίσκει άπειρα υποκατάστατα στήν κενοδοξία καί τήν φιλαργυρία,τήν σκληροκαρδία.

Ανώνυμος είπε...

Δλδ είτε η γεύση της ηδονής είτε η στέρησή της οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα, την απομάκρυνση από τον Θεό πατέρα; άρα η λελογισμένη χρήση της ηδονής ή και της στερήσεώς της είναι προτιμότερη;

Υ.Γ.
Οι παλιοί ασκητάδες πώς το αντιμετωπίσαν;

ΚΣΝ

Ανώνυμος είπε...

Να είσαι καλά Αμέθυστε για την φιλοξενία.

Καληνύχτα

ΚΣΝ

amethystos είπε...

Μέ τήν πίστη .Γνωρίζοντας ότι η αρχή τής ηδονής ανήκει στόν παλαιό άνθρωπο. Δέν επέβαλλαν κάτι.Αλλά συναισθανόμενοι ότι άλλα θέλουμε καί άλλα κάνουμε, αγωνίστηκαν νά κάνουν αυτό πού θέλει η συνείδησή μας καί όχι ο νόμος τής ανομίας. Αυτός είναι καί ο εαυτός, πού δόθηκε από τόν Θεό. Οι περισσότεροι τόν σκοτώνουμε όπως ο Κάιν τόν Αβελ.

χαλαρωσε είπε...

Και ο μεγάλος υιός και ο άσωτος, μας δειχνουν την σπλαχνικότητα του Πατέρα. Δεν είμαστε με τον άσωτο, πάση θυσία, επειδή είπε: "ήμαρτον". Είμαστε με το Πατέρα.

Νομιζω οτι ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΕΝΑΓΩΝΙΩΣ τον Αγιο Τριαδικο Θεο. Απλα τονισα την νεα ονομασια της παραβολης διοτι σημειολογικα μας παει στα πρωτεια της νεας λογικης φιλοθελω-ογιας του Περγαμου. Δηλαδη πριν ερθει ο Γιαγκαζογλου στα πραγματα, Ινστιτουτο Παιδαγωγικον, ο Πατερας δεν ηταν σπλαχνικος; Ο υιος που ως ασωτος μας εδειξε την οδο τοτε τι ρολο παιζει; Αφου ειναι σπλαχνικος ο Πατερας η μετανοια παει περιπατο; Τζαμπα ο Κυριος λιμοκτονουσε 40 ημερες και αντιμετωπιζε τους διαβολους. Η μετανοια ειναι το επεκεινα που δεν αρμοζει σε ΤΑΚΤΟΠΟΠΙΗΜΕΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΣΙΑΚΟΥΣ και αρκουντως στερημενους οπως λεει και ο αμεθυστος;

Ο Πατερας σαφως και ειναι σπλαχνικος. Εμεις το βλεπουμε αυτο; Το αναζητουμε; Πως το φτανουμε ή τελος παντων πως αυτη η σπλαχνικη διαθεση του Πατρος θα ειναι σωτηριωδης για εμας;

Αν ο άσωτος στον δρόμο της επιστροφής εύρισκε κάπιον θησαυρό, χρήματα κ.τ.λ. θα συνέχιζε το ταξίδι της επιστροφής ή θα λοξοδρομούσε;

Ας πουμε οτι ξαναγυριζε στα γουρουνια. Μηπως μετα απο λιγο καιρο δεν θα ηταν ξανα στη θεση που βρισκεται τωρα και αποφασιζει να επιστρεψει; Και αν αυτο συμβει εβδομηντακονταεπτακις μηπως ο Κυριος θα του πει γιατι δεν ηρθες να με βρεις με την ΠΡΩΤΗ αλλα εμεινες στο βουρκο και ηρθες μετα απο 77 φορες; Και μηπως αυτο δεν ειναι το στεφανι που στεφανωνει τον αγωνιστη της μετανοιας; Το ο,τι ενω επεσε 77 φορες αλλες τοσες γυρισε τα ματια προς τον Κυριο και εκλαψε πικρα που τον πικρανε; Για πες μας εσυ επιτρεπεις στον εαυτο σου να πεσει 77 φορες και χωρις φοβο και παθος να ομολογησεις αλλες τοσες οτι εισαι αχρηστος και αναξιος δουλος; Το εσυ δεν ειναι επι προσωπικου. Ρητορικο το ερωτημα φιλε.

Ανώνυμος είπε...

Οφελήθηκα πολύ με αυτά που διάβασα.
Να είσαστε καλά.
Μαρία

Ανώνυμος είπε...

Θέλω να συμπληρώσω κάτι σ αυτά που λέτε.Ο Κύριος δε μας λέει το τέλος της παραβολής.Αρα για το μεγαλύτερο γιο υπήρχαν 2 ενδεχόμενα, είτε να μπεί στο σπίτι του Πατέρα, είτε να μη μπει."Ωργίσθη και ΟΥΚ ήθελε εισελθείν".Οσο παραμένει οργισμένος και ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙ τον αδελφό του, δε θα μπεί.Αν καταφέρει να συγχωρήσει(κάτι δύσκολο για τον "άμεμπτο", "αναμάρτητο", μικρό Φαρισαίο) τότε θα μπει.Οι τελώνες και οι πόρνες πάντως (όπως και ο άσωτος) μπαίνουν πρώτοι.
Ακόμα θέλω να πω, ότι μου κάνει εντύπωση πως αντιλαμβάνεται τη σχέση του με το Θεό."Τόσα χρόνια σε δουλεύω..." δηλ. ως "δουλεία", νομική τήρηση εντολών, δεν έχει χαρά ,λέει "δεν ευφράνθηκα ποτέ" κτλ.... Ο άσωτος όμως έστω και μέσω αυτής της πολύ δύσκολης πορείας έφτασε στην απόλυτη χαρά μέσω της απόλυτης "εξάρτησης" πια από τον Πατέρα και της απόλυτης εγκατάλειψης του εαυτού του στα χέρια Του.
Μαρία Π.

amethystos είπε...

''αντιλαμβάνεται τη σχέση του με το Θεό."Τόσα χρόνια σε δουλεύω..." δηλ. ως "δουλεία", νομική τήρηση εντολών, δεν έχει χαρά ,λέει "δεν ευφράνθηκα ποτέ" κτλ...''
Εξαιρετική παρατήρηση ευχαριστούμε.